Birine

Daha dün yaltaklanırken kapımda
Henüz o lokmalar dururken boğazında
Ne çabuk adam oldun
İnsanlığa ne çabuk doydun

Utan desem, utanmazsın
Şerefin kalmamış
Kendinden bulmazsın
Yer, içer, yaşar, şekline kanar
Kendini insan sanırsın

Nankörlüğün destanını yazdın
Kalleşliğin, bencilliğin kitabını
Yazık oldu emeklerime, sözlerime
Öğrenemedin gitti, insanlığın adabını...

Gürsel İleri