Bir nüfus katibi vardı Çınar’da

Öylesine yalnız, öylesine garip

Türküler söylerdi kendince…


Gün gelir gözyaşları

Sıramsı dizilirdi gözlerine

İçinde yara eden sılanın izlerine…


Bir nüfus katibi vardı Çınar’da

Sevda çekti neden sonra.

Neden sonra anladı sevdayı

Kalbine ateş damladı…

Kendince yandı gönülden

Duman duman oldu gördüğü

Yaşlandı gözleri kendince…


İlahi sevdi sevdiğini

Tutmadı eli, dönmedi dili

Sevdikçe yandı derinden

Yandıkça kayboldu kederinden…


Bir nüfus katibi vardı Çınar’da

Neler sonra kaybetti sevdiğini

Günler hasrete geçti muttasıl

Gözyaşını içine,

Duygusunu kalbine

Döktü fasıl fasıl…



Yalvardı yaratana günler boyu

Cahit Sıtkı girdi duygularına zamanca

“Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı”


Bir nüfus katibi vardı Çınar’da

Şimdi mahzun

Boynu bükülmüş

Kan dolmuş yüreciğine ılımsı…

Gençliği sevdaların

Kucağında dökülmüş


Kim derki dünyada ebedi

Gençlik hayatmış kalımsı

Ele geçmeyen kudretmiş lakin

Teşrin yapraklarınca sarımsı

Gurbetin yollarına sürülmüş…



Muhip Erdener SOYDAN

16 Ağustos 1965 Çınar –DİYARBAKIR

2.5/5 Toplam verilen oy :