Kara bulutlar avuçlarıma, döküverdi damlalarını,
Tutamadığım damlalar sana olan sevgim.
Bil ki ben senden başkasını görmeyecek kadar körüm
Ve seni sevdiğim kadar eğer ibadet etseydim,
Mutlaka cennette olurdu bir köşküm.



Sensizim fakat tek başıma değilim dünyada,
Ümitsiz aşkım en sadık arkadaşım oldu.
Bilmem ki neye inat seviyorum seni hala;
Avuçladım bir kere düşünmeden gülü dikeniyle,
Dikenleri parçaladı, koklamaya ramak kala.



Uzakta olduğundandır sana tutkunluğum,
Ya da imkânsız olduğundan en güzel aşklar gibi,
Sesine mevsimler eğilir, gözlerine bahar ağlardı,
Kavuşmak bir yıldız kadar uzak, sensizlik acı,
Bir kavuşa bilseydik eğer, buz tutmuş sular yanardı.

2.5/5 Toplam verilen oy :