Günün öteki yüzüyüm
Gecenin en koyu mavisi,
Sıcak mevsimlerin tam tezatı
Karakışın kapkarası...
Açan baharlara dokunamam
Çok uzaktan geçip giderler
Kovalayamam yorgunum...
Arada sonbaharlara dokunurum ucundan
Yaşamla ölüm arasında can çekişen
Bir avuç solgun yaprak düşer payıma
Ve bir avuç hazan kokusu dolar genzime,
Sensizliği mahmuzlar o koku nefesimde
Dört nala sensizlik koşmaya başlar dört bir yan
Tozu dumana katarak mahşer yeri gibi,
Görünmezliğe bürünür yavaş yavaş herşey
Hatta düşlerim bile....
Neler anlatmaya çalışır bana aklım
Neleri fısıldar durmaksızın yüreğim
Hiç birini duyamam nal seslerinden,
Karışır anlamsızlaşır bütün sesler
Anlayabildiğim tek cümle kalır geride
Ama dilim varmaz bir türlü söylemeye...
Dilimin söylemeyediğini yazar yine ellerim
Bir SEN olsan....bir de İSTANBUL.....

5.00/5 Toplam verilen oy : 1