Gün batımı,
Uzaklaşırken
Galata Kulesi'nin eteklerinden;
Akşamın
Kasvetli ve dayanılmaz
Karanlığı,
Hızla çıkagelir Tünel'den.
Ve dikilir
İstiklal Caddesi'nin başucuna.
Anılar kaybolur,
Duman altı sokaklarda.
Umutlar,
Donakalırlar loş köşe başlarında.

Son tramvay da
Geçerken
Odakule'nin önünden,
Kimse duyamaz;
Haçopulos Pasajı'nın
Unutulmuşluk feryatlarını.
Ne acıdır ki
Bilen-tanıyan da yoktur,
Gecenin geçen bu son tramvayını.,
Bir dağılmışlığı yaşar
Galatasaray Meydanı.
Çoktan
Alkol komasına girip
Kendinden geçmiştir,
Çiçek Pasajı.

Bitip gitmiştir,
Atlas Sineması.
Yorgun İnci Pastahanesi ile
Yaslanırlar Ağa Camii'ne.
Yerinde yeller esiyor şimdi,
Nerededir Lale Sineması.
Kaderi belli,
Figürandır artık Fitaş Sineması.
Fransız Konsolosluğu'nun önünde
Ne terk ettiğim Rum kızı var,
Ne de beklediğim, aklımı başımdan alan
Çerkez kız gibi yar.
Günah kedisi olmuşum,
Boğazlıyor duygular.

Kuvvetli kollarıyla sarıp
Bir banka oturtur beni
Taksim Meydanı.
'Bırak' der şiirlerini.
Kes artık
Uçan balon yaşamın ipini.
Çaresizce
Gözüme kestirdiğim bir bankta
Kedi gibi kıvrılıp,
Uyurum.
Gecenin geç saatleri,
Baş ucumda söyler ninnilerini.
Taksim Meydanı'nın,
Misafiriyim bu gece.
Renksiz, desensiz,
Kabuslarla karışık rüyalar,
Alıp götürürler beni
Bilinmeyen o meçhule...

2.5/5 Toplam verilen oy :