Ben Gülcin Kacar

• 

  Nesrin Sipahi

  //

  -

  "Beynimin sansür eleklerinden geçtiğini
  Yazdıklarımı okurken anlar
  Ve hep yazmamaya karar verir kalemi bırakırım
  Ama beynimdeki düşünceleri zapt etmek
  Ne mümkün "

  Sevgili Gülçin Kaçar,

  Süregelen sansür uygulamalarının beynimizde yerettiği kesin.Pek çok yaratıcı insanımızın,sanatçımızın önünü kesen bu uygulamaları şiddetle kınıyorum.Sanatın ürünlerinin ancak ve ancak sınırsız özgürlük ortamında yeşerebileceğine inanıyorum.Sınırsız özgürlük derken,insanımıza zarar veren ahlak kurallarını gözönünde bulundurma duyarlılığını da göstermek şartıyla.Zaten,sanatçı en başta insana saygı duyandır,insana zarar verecek bir eseri ortaya koymayandır.Çünkü;sanat insanların oluşturduğu toplum içindir,halk içindir.Eğer,sanatçı halka zarar verecek bir eser sunarsa,önce bunu halk değerlendirir ve tepkisini hemen ortaya koyar.Kolay kolay da o kişiye sanatçı ünvanını vermez ve onu barındırmaz.Bu nedenle de, ayrıca bir sansür kurumuna gereksinim duyulmamalı,diye düşünüyorum.
  

  " Bir nizam gözetmeden yazdıklarım
  Haksızlıklara karşı yazmaktan başka
  Mücadele edecek bir gücüm yok
  Öyleyse bırakın istediğim gibi yazayım
  Kuralsız, uyumsuz ama içimden geldiği gibi
  Çırılçıplak haliyle soyut bir şekilde
  Kağıda dökmenin ne sakıncası
  Ve kime zararı olabilir
  Beni anlayanlara saygılarımla "

   

  Elbette,hiç kimseye bir zararı yok yazdıklarınızın.Bu düşüncelerinizi yazma yürekliliği gösterdiğiniz için de sizi kutluyorum.Yalnızca,şiir yazan bizlerin değil,her bir vatandaşın;ülkemizde yaşanan olaylara duyarsız,kayıtsız kalmamasını;gerektiğinde de anında tepkisini ortaya koymasının şart olduğunu düşünüyorum.Çabalar sonucu elde edilen haklardan beraberce yararlandığımızı düşünürsek;yine insan olmanın,vatandaş olmanın bir gereği olduğunu da özellikle vurgulamak istiyorum.

  Sevgili Gülçin Kaçar, durmak duraksamak bilmeden duygularını dizelere döken şiir dostu arkadaşımla insanlığa serzeniş şeklindeki duygu,düşünce ve serzenişlerimizi karşılıklı dile getiriyoruz.Bunun bir sakıncası olduğunu da düşünmüyorum.

  İnsanlığa serzenişlerimizin yaşadıkça sürmesini diliyorum.

  Kaleminiz hiç susmasın ki,yürek seslenişlerinizi duyabilelim.

  Sevgilerimle.

   

  ---

• 

  Nesrin Sipahi

  //

  %100 2 %100

  "Baskının, yasakların yüksek duvarları arasında
  Sıkışıp kalan
  Duygu ve düşüncenin
  Zifiri karanlığın korkusuyla
  Zaten beynin raylarından gecen
  Hızlı düşünceleri kelimesi, kelimesine yakalama zorluğu
  Düşünceyi yakalayıp kalemden kağıda akıtmak
  Milyonlarca düşü, düşünceyi hiç eksiksiz gelişmişliğiyle
  Yazabilme güçlüğü yanında yasaklar, baskılar
  Yazmamı hep zora sokmuş
  İstediğimi yazdığımı zannederken
  Birden baskının, yasağın, kırıcı olmamanın etkisiyle
  Yazdıklarımın tam düşüncelerimden yakalayabildiğim
  Olayların olmadığını
  Beynimin sansür eleklerinden geçtiğini " 

   

  Sevgili Gülçin Kaçar,

  İlk yorumumu gönderdikten sonra,bu konuda doluluğum, yazdıklarımın eksik olduğu düşüncesine itti beni.Ekleyeceklerim olduğunu düşündüm.
  

  "Zaten beynin raylarından gecen
  Hızlı düşünceleri kelimesi, kelimesine yakalama zorluğu
  Düşünceyi yakalayıp kalemden kağıda akıtmak
  Milyonlarca düşü, düşünceyi hiç eksiksiz gelişmişliğiyle
  Yazabilme güçlüğü yanında yasaklar, baskılar
  Yazmamı hep zora sokmuş "

  Aynı duygulara ben de zaman zaman kapılıyorum.Öyle güzel ifade etmişsiniz ki...Zaten,elinize kağıt kalemi alıp ,kendinizi şiir yazmaya şartlandırırsanız,sonuç almanız pek mümkün olmaz.O öyle bir andır ki,aniden dizeler peşpeşe akarlar.Frenleyemezsiniz.Artık dizginleri elinizden kaçırmış gibisinizdir.Fakat;yasaklar,baskılar engeli yazdıklarınıza ket vurmaya kalkarsa,o su gibi akan dizelerin arasından değil bir dize;bir sözcük çekseniz bile anlam bütünlüğü bozulduğu gibi,o şiirin en başta ahengi,melodik yapısı, büyüsü,sihiri de bozulur gider.O zaman da şiir değeri taşımaz ki...Onun için,yasakların,baskıların sanatı öldürdüğü ve sanatçının,özgür düşüncenin olmadığı yerde varlığını sürdüremediği bir gerçektir.Bir karikatür sanatı bile ancak hoşgörünün olduğu yerde gelişebilir.Resim,heykel,tiyatro eserleri sürekli yasaklanır ve cezalandırılırsa;böyle bir bakış açısında bir çiçek değil,bir ot bile yeşermez.

  Yukarıdaki açıklamalarım ışığında,şiirlerimizi yazarken ne denli bir emek verdiğimizi de anlamak zor olmasa gerektir.Eğer,şiir yazmak günlük konuşmaları ahenksiz bir şekilde aktarmak olsaydı,herkes şiir yazabilirdi.
  

  "İstediğimi yazdığımı zannederken
  Birden baskının, yasağın, kırıcı olmamanın etkisiyle
  Yazdıklarımın tam düşüncelerimden yakalayabildiğim
  Olayların olmadığını
  Beynimin sansür eleklerinden geçtiğini  "

  Pek çok şiir yazanın duygu ve düşüncelerine tercüman olduğunuza inanıyorum.İfade ettikleriniz  "ayniyle vaki "`dir.Tekrar sizi yürekten kutluyorum.

  Her şey gönlünüzce olsun.

  Selamlar.. 

  
  

  ---