Parmağını şıppırdatınca dünya değişmezdi
Baskıya verilmemiş zaman aralıklarında sıkışmadan evvel insan
Ne yüzü kızarıyor, ne suratı bozarıyor
Kölemenliğe boğduğu orucunda haram yiyen
Bayramlar ağasının
Çünkü kafaya aldığı hayranı, şehirler dolusu dert küpü
Açlığa talim, susuzluğa ihtaç, suskuna tav
Elden avuçtan çıkıp acizlerin tahtalı köyüne
Şimdi şurada hemen
Otların yerine güz olup solmaya
Nasıl çoklar aklın durur
Bu tükenmez sermaye devamlı kendini üredikce böyle
Çukurunu o bitti bitecek son nefesinden
Kuru gayretlere canını teninden dikilmiş çarıkları eskiterek
Ağası niye utabnsın ki...beleşe dükkan bulmuş hazır
Parmağı şıkırdatınca aklın durur..
Aniden
Öfke, hınç, kurgu, kudurgu
Kafası bozulmuş havaların şimşek çakışları gibi
Hayranlar son ferdine kadar can siper
Kendi yavanlarına çullanıp
Hayatını vurmasına aklın durur yaşı at pazarında sorulana
Bumerang sanır
İhtimaldir yanılacaksın
İnsandır oysa yuttuğu haplarla
Harcandığı hallere kızara bozara
Parmağı şıkkırdattmaların ya kul veya kölesi
Aniden vaziyet alıp da sözkesimini baştan
Bayramlıktan....
Küskün kurbanlık.

Seyfi Karaca........Temmuz / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :