Şiir Tutkusu

Menü

Baharsonbahar Vuslata Elveda

Nerden nereye diye bir sual sürüklenip sökün olsa suya topraga bugdaya basaga,durulmak istedigi kadar caglayip bulanan hayat nehirlerinin uyandigi sevincler kadar huyunu suyunu soyunu özünü ve güzelligini kendi varligiyla teraziye tartip bedel koyan merakin kefettigi degerlerde damlayip biriken zaman degirmeni, düsünde kendine görünen insanlik devranidir .
Gölgenin üstünde kanatlanip titreyen isiklarla, yapraklarinda en arsiz ve dizginsiz rüzgarlari agirlayip konuk eden ormaaaaaan bir orman kavaklanip cinarlasanlar kovugunda ve koynunda, bir sari papatya efsanesidir binir renkler icinden gelip giden her bir yolcuyu yasam sevinciyle uyanmis merakin ucsuz bcaksiz serüvenlerini günaydinlar olsun size ve bize diyerek dünyayi evlenip barklanmaya armagan ettigi pürlades..
Öyle ya….! Saysan kimbilir kacbir devir kacbir toprak kacbir harman kacbir yolculuk.. Varsan saysan bayir cardaklarinda agillanip avlu olmus uzak bozkirlar körpelerini zamanin dengi boyunca atlanip pusatlanan bagda ille özüm sözüm sekerpinarllari deminden ve kil cadirlarla yavan yasik aziklardan kursak kavurgasi heybelerine börtü böcekler dünyasinin ekip bicen irgatliligini özü ve itibari bilerek bir dirhem dirgen, bir tutam anadut, bir yaban devresi düvenlerle serilip sofralanan harman azigini….
Atlikarincalar misali yüküyle beraber ne acinin ne de tatlinin hic mi hic nizamini hiclige huzursuzluga bozmadan her damaginda dünya degirmisi yufka yüreklilik heybelenip sirtlanarak topragin, suyun, yolun, mekanin, meskenin göcebe bir zamani insan kalbine misafir edip de uzak daglara görünmez düslere sesi solugu henüz kesfedilmedik caglara sürükleyip kervan eden insandan insana hususlu bir haldir, vardikca yolunun belli belirsiz sona ugradiginin cirpinip titreyen tutkulari özlemleri gidisleri gelisleri saysan kimbiliir…
Bunca morali bozuk ruh ve beden dengesizliklerinin bulanip bozuldugu yerde, kopmus ciglar gibi, karli daglardan eriyip süzülerek akmasi gereken yere ve sunmasi gereken armaganini dogdugunun ilk günkü gibi yilip yipranmadan insan olmaktan israrla hayati durmak yorulmak bilmeksizin neresi hasret, nereydi sila, nerden nereyedir gurbet diye her gittigi yerde bir avuc göc hüznü, her vardigi yerde bir yigin yaban yilkisi ve her durup dinlendigi molada tomurcuktan tüllenen gülgoncalar bahce seyranligini zamana siginak eden özüyle itibastigi tutkuyla, bugün araliksiz yagan gurbet agmurlari ortasinda hayatin tüm güvenilir özlemlerine can verdin sanki,topraginin güzel insani sevgili IHSAN SAGIR dayim, yolculugun ölümden ziyade askadairdir....derler ya herseyin su gibi akip gidene tanik zamanirmaklarinin koynunda ve ardinsira el sallayip kalbiyle kucaklayan esen yeller gülüp gülümseyen günlük güneslik cicekler baharinda, gittigin yer sevgiye dair günaydin topragidi, elveda ise ayriliktan cok kavusmaya bahane…
Yegenin Seyfi


Seyfi Karaca.............Haziran / 15
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca