Ayrılmamalıydık Biz

Anlasana vefasız toprağından kopmuş çiçek gibiyim...
Böyle acı vermedi ne anadan ne babadan ayrılık...

Çok sadissin
Ayrılmamalıydık biz

Küsmedim sana
Küsmedim bahtıma
Dön
Küserim yaşama...

Dön
Dön
Ağaçlar ağladı
Kuşlar şimdi göz yaşı
Hangi mevsimdir gelen
Bu gidişe kış dedim
Bol karlı ve fırtınalı
Üşüyorum şimdi yollar gibi
Deniz şimdi öfkelidir,İstanbul öfkelidir

Zaman gece şimdi
Güneşimsin dön
Ey giden geceler serindir üşürüm
Bu gecenin gözü kartal gözü
Bu gecenin pençeleri var

Çok sadissin
Ayrılmamalıydık biz

Bitir bu kör ayrılığı
Sürdürme karanlığı
Düğümlendi gözlerim dön
İntiharın eşiğinde aklım dön...
Küflü bir makasla kesildi dilim
Karanlığı şişman bir dağ kesti yolumu
Alıp gittin cenneti...

Sen ilk sevgilisin benzemez hiç bir güneş sana
Hep beklenecek kadınsın
Çürüsen şu kara toprakta geçemem senden
Mahşerde de beklenecek kadınsın

Çok sadistsin
Gittin yıktın harabeye döndüm o gün bu gündür
Dön
Yolcusu yolunu kaybeder kışta bedenim işte
Bu Ortaköy meydanı da üşüyor şimdi
Yaşama sevincim hangi dala tutunsun
Aklımı hangi kuytu kabul eder


Dön
Çünkü güneşler gider ve döner..

Sürdürme ayrılığın zifiri karanlığını
Telefonuna davran.sesinin ışığına muhtacım
Ben bende değilim senin göklerindeyim hep
Senin göklerinde olacağım hep...
Yitik güneşini arayan öksüz dünya gibi


Karlar fırtınaya emanet şimdi
Bedenimden can çekiliyor şimdi
Gözlerim köpük köpük oluyor denizlerde
Martılarımın göçeceği sıcak ülke de yok


Bitir bu ayrılığı ey gözlenen güneş
Çığırtkanlıkları üstünde şimdi martılarımın
Hüzünlü şarkılar düşüyor dilime şimdi
Gözlerim denizin dalgalarında hüzün an an büyüyor
Bu boğaza bakıp
Ben hiç böyle anlamlı ağlamamıştım

Misk veya amber yağmuru saçının kokusu
Allı pullu saçların, İstanbullu kokusu
Getirmedi kokusunu o saçların rüzğar hiç yok onda da vefa
Kış geldi bana kış ey güneş
Saçının bir teline Karun’un mülkünü ederdim feda
Bütün anahtarlarını taşa çalmış bir Karunum şimdi

Gittin
Sislerdeyim şimdi
Dön
Bitir kör ayrılığı
Kahkahalar gündüzse hıçkırıklar gece
Çıkar gelirsin diye bir gece
Bir ümidi bir büyütmesem
Karanlıklara gömerim bir ülkeyi
Yıldızları kör ederim

Mezar beni bekliyor olsa ben seni bekleyeceğim
Zor veririm son nefesimi,dönmezsen
Bir senin omuzlarında ağlanır
Dön


Gittin, dön
Gecenin gündüzü var
Kışın baharı...diyorum
Dön


Gittin
Dön
Güneşler gider ve döner


Dönmez sanki göçen kuşlar daha
Gözlerim dursa kahraman gönlüm ağlar
Gündüzler geceye benziyor artık
Dilinde şarkımız vardı gözlerinde aşk...
Dönmeyeceğini söylersen nehir olur ateşlere boşaltırım kendimi
Sürdürme bu deli küslüğü
Dön

Çiçekler böcekler ile karşılarım seni
Bu dönüşün adını bahar koyacağım

Eğer uzarsa bu bekleyiş
Gençliğimde,ihtiyarlığımda gözlerim bir
Seninle kamaşsın...


Tek sensin sevilecek kadın gönlüm senin hep
Dön sevemem ki, bir başkasını

Ey sevilen kadın
Bu ayrılık öldürür ve geceler serindir üşürüm

Rüyalarımın süsüsün yar
cennetimsin baharların sesisin yar
Ömrümün baharı sensin
Ben yar öksüzü oldum sen ölmeden

Bu dünyanın gülü sensin
Bu gönlün gülü sensin...
Feryatta bu bülbül
Sürdürme küslüğü
Güneşe giden yol sensin ...


Toprak bizi almadan
Gül versin gül fidanı...
Erik ağacı erik
Tamamlansın bu çiçek mısra...
Gülsün öksüz şiir...
Dön

Alnımdan sildim geceyi
Bak sahillerime güneşi getirdim
Dön diye
Halılar serilir yoluna dön ...

Dön güneş gör güneş
Dünya mahzun bir kuş
Bulutlar ağlıyor bak...

Sen benim aktığım denizimsin...
Ben geceyim sen gündüz ...
Ayrılmamalıydık biz
Dön

2.5/5 Toplam verilen oy :