Aygülüm…
Aradiginda kimsesizin kimsezine kaybolup gidense arada kalan koridor
Kapida kalan bir karanliktir bir de zifirin zifiri insan
Adsiza yazilmis bir mektubun damga pulunda kirik kanatli bir turnadan suslar birakmis
Kendiyle arasi acik ve susarak ancak sukutunu bulan penceresiz
Yüzüyle yüzlesemeyen yitik insan hallerinden bozulmus bir resmin boyali duvarlariydi
Ismarladigi zaman rüzgarlara dizgin vurmak isteyen hickiriklardaki cigligi
Niye agladigini bilmeksizin
Aska görünmeden, askin kendisine görünmesini emreden meyhani
Ve bu yüzden bütün kapilari kirildi buzdan yapili gönülsüz sarayliligin
Kollari koptu kapilarin
Duvarlari yikildi akvaryumdaki denizin, ve …
Kaynar sulari basindan asagi tasti kanallari tikali köhne iinsan kentinin
Sahlar
Padisahlar
Hünkarlar
Krallar
Dalkavuklar
Raks
Ve müziksiz melodi kaydini silip gözden gönülden yitti gitti
Ciliz gök cesmesinin yagmurlugundan haric
Ve bulutla birlikte oynasa tutusan günes haric
Yolun kiyisindaki masmavi gözlü unutma beni cicegi haric…
Hic…..!

Seyfi Karaca……….Ocak / 13

2.5/5 Toplam verilen oy :