Deme zamanı alacakaranlıklara çalan yüzündü
Bir ayağı göç
Bir ayağı yağmur
Kirpiklerinde asılı kalmış yarın denen gün deme
Sayıklarcasına uykusuzluğun huysuz
Yapayalnızlığında apansız ve durgun
Yerinden kımıldamayan dilsiz bi çarelerin deme
Duraksız büyük bir istasyondu deme
Gizlice bir ay perdesinden
Asvalt ıslaklığında kanatlarını uçkun kuşlara verip
El kadar mendillere sarıldığını
Gürültüler koparan trafik ışıklarıyla
Yolunu bulmaya çalışan bir şehrin
Karmakarışık yüzünde tek başına azadı sendi deme
Deme bana beni yıkar geçer perişanın
Üstüne buğ düşen karanfil kurusu gibi
Sen görünmez gök mavisine yarbaşı uçurum..
Sevdiğim kadarıyla
Dalgın bakışlarında akıp giden bir nehirdin
Güneş batmış bir gülüşün yanaklarında iz bıraktığı
Deme şimdi doldu diye vade
Şu son günlerini peşine sürükleyen sonbahar kadar
Hüzünle çalkanmış hüzzamda
Geceyi ıslıklayan rüzgarın soluk aralarında
Yutkunmuş sessizlik kırıntıları senden deme
Ayaz ayaz eserek
Nafile çalan sazlarda

Seyfi Karaca..........Ekim / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :