Asrım Kara Kış Gibi

Asır zalimlerin elindeyse
İbrahim gönüller ateştedir...
Asrım kara kış gibi

Asrım geri ver öldürdüğün güneşleri
Asrım kara kış gibisin

Gül kokulu asırlar nerede
Asrım kara kış gibi...

Eski asırlarda
Dokundum kisranın sarayını yıkan kelimelere...
Sesimi kıtalar duysun diye
Şimdi
Soluyorum asrım eylül..

Çiçekler topladım altın asırdan
Ama
Asrım kara kış gibi...
Ne uhut
Ne umut...
Kaldı elimde...

Asrım eylül
Şimdi
Gençliğim soluyor...
Secdeliydi alnım
Alnım soluyor...

Papatyayı seven benim
Beyazlığı seven benim
Ay-yıldızı seven benim
Işığa aşık benim
Bana ve ülkeme kavgası var asrımın...
Benim ülkem de çiçek

Sevgi sana sen sevgiye yakışıyorsun gönlüm
Çiçeğim papatyam
Ağla papatya gönül
Asrım kara kış

Ağla gönül
Açmadın papatyam

Bu zulüm sana
Papatya gönlüm
Bahar gelmeden açar mı papatyalar
Asrım kara kış
Benim bayrağım da çiçek...

Asrım kara kış
Gül gönlüm
Bir gün bile bahar görmedi gül gönlüm
Alnım çiçek görmedi...
Dilim çiçek açmadı...

Gül açmaz bahçelerde
Asrım kış Allahım
Adalet çiçek gibi
Esaret diken...

Aşklı gönül
Papatya gönül
Zikirli gönül
Gül gönül
Asrım kara kış
Kardeşlik çiçek gibi
Düşmanlık diken

Bu zulüm
Bahar görmedim
Var mı bahar gören
Sevgi çiçek çiçek gibi
Yüce sevgi açtımı beden ülkenizde
Secdede mi alnınız...

Yaş altmış oldu
Ömrümün neresinde bahar bana
Gül gönlüme
Papatya gönlüme
Bahçe bulunmaz
Asrım kara kış gibi...

2.5/5 Toplam verilen oy :