Baharı harmanlandıran toprakta
çırpınıp çiçeklenmeye hazırlandığı vakit dallar ağaçlar
Kendisiyle karşılaşmanın çağıltıları akışıyor suya varan derede
Buzlar ve buzullar....
Kırılıp kabuklandığı bağları halihazır yeniden
Tutustugu bahse koyulmuş eylenip duldalandığı gölgelerle zahir ahiri
Kalem alıp yazmaya gönül sayfasını deli çağlayanda yola koylup
Tavdaki demden İçerdeki aşk denen halin sessizliğini bozarak çığlıkçığlığa
Kendini tutmuş gidiyor sanki yol...yamaca...yabana...
Issız bir yerden sağılır gibi sarılı yaradır ve aşktan gayrısına iyleşmez hali
Tenha trenlere göçürüyor topraktaki mola bilip bilmeden
Beklemekten bağrı yanık sırlarca ne belli gayrısı
Kumrusunda sevda katarlayan
...arsız azıksız kervancı kuşlarla

Seyfi Karaca..........Mayıs / 2009

2.5/5 Toplam verilen oy :