ANNEM.......

Amansız hastalıkla cesurca savaşırken bir söz vermiştin....
Yorulmayacağım, hep yanınızda olacağım diye.......
Taa'ki gözümüz'ün önünde, elimiz kolumuz bağlı, uçup gidene kadar.....
Tutamadın verdiğin sözü, yoruldun, yenik düştün, gittin....
Öyle bir gittinki..........,
arkanda, hiç kapanmayacak yaralar bırakarak....
Açtığın yaralar kanıyor,
Canım çook acıyor ANNE.....,

Hani, hastanede sabahları yolumuzu beklerken.......
Kapının altından ayaklarımızın gölgesini bile tanırdın sen.......
Hem çocuklar gibi sevinip hemde yük oluyorum diye üzülürdün.....
Beraber hayaller kurup, hergün yeni bir ümitle hayata bağlanırken......
Sen Doktor'larını bile ağlatarak gittin ANNE......
İçim kan ağlıyor...........

Gözyaşları arasında, hıçkırıklar boğazımızda düğümlenirken……..
Çıktığımız hüzün dolu yolculuk, beraber son yolculuğumuzdu senile……
Gecenin saat 02.00’ sinde yıllardır Özlemini çektiğin Vatanına….
Seni karşılamaya gelen binlerce seven’ine kavuşurken……
Ne biz sana, ne sen bize, sevdiklerine, doyamadan gittin ANNE
Özlemin, Hasretin, bıraktığın boşluk çook büyük,
İşte bu yakıyor canımı ANNNE

Büyük bir sessizlik içinde yolunu Alan Konvoy……..
Önde sen, arkada ise ağıtlar yakarak gözyaşları sele dönen sevenlerin…..
Cenaze değilde bir düğün alayı gibiydi, sanki yeni gelin oluyordun…….
Sevinç’in yerini hüzün, şarkıların yerini ağıtlar, mutluluğun yerinin ise …..
Gözyaşları almıştı……..
Buna hangi yürek dayanırki?
Acın çook büyük dayanamıyorum ANNE……..

Sen sadece bizim değil,
fakir'in, fukara'nın, mazlum'un Annesiyken........
Seni bir biz değil, cümle alem severken....
Senin için tüm eller havada, dualar okunurken.....
Güneşi yanına alıp, arkanı karanlığa, yas'a boğarak gittin ANNE....
Canım çok yanıyor............



Komşu köyün bile delileri, özürlüleri gelip seni bulurlardı....
Neden? Çünkü sen onlarında Anne'siydin........
Herkez bu garibanları hor görürken......
Sen evinde ağırlar, doyurur, giydirir, uğurlardın........
Oysa sen onlarıda yas'a boğarak gittin ANNE....
Canım çok acıyor........

Biliyormusun ANNE, Namaz'ın kılınırken.......
Deli Sefer'i Tabut'unun başından ayıramadı kimse......
Herkez namaz kılarken......
o senin başucunda seni bekledi, senin için ağladı....
Bu acı'ya deliler bile dayanamazken,
ben nasıl dayanırım ANNE...
Canım çok yanıyor........

Seni anlatmak için…….
İçindeki sevgiyi tadmak, şefkati’ni hissetmek……..
Varlığının verdiği huzuru, yüzünün Nur’unu……..
Gözlerinin sıcaklığını, son nefesinde bile dudaklarından
eksilmeyen tebessüm’ü……
Yaşamak gerekir….
Sen bize, etrafındaki herkeze bunları yaşattın….
Ruhun şad, Mekanın cennet olsun ANNE……

2.5/5 Toplam verilen oy :