İçim nasıl yaralı biliyor musun?
Haberin var mı?
Kalbimin sızısından.
Tam tamına.
Beş oğlan yetiştirdim ben.
Hiç şikâyet etmeden
Seve, seve canı gönülden
Hiç ağlatmadan,
... Aç bırakmadan,
Hasta etmeden
Ben yaşamdan vaaz geçtim
Hiç şikâyetçi değilim
Onlar benim
Canım ciğerimdi
Nefesimdi, neşem di
Yaşam sebebimdi
Dünyamdaki her şeyim di
Onlarda beni canlarından çok sever di
Şimdi ne oldu oğullarıma
Yabancı oldular bana
Onlarda bindiler acımasız yaşam katarlarına
Unuttular beni
Dünyanın kervan geçmeyen bir köşesin de
Özlemleri içimi sardı
Yara gibi sızlar oldu kalbim
Gözyaşlarım dinmez oldu
Evimin içi resimlerinle sergiye döndü
Sandık diplerinde sakladığım
Küçük çoraplarınla, gömleklerinle
Avunur oldum
Oyuncak arabalarına bakar ağlarım
Nerde benim oğullarım?
Beni neden yalnız bıraktılar
Bana neden zamanları yoktur
Oysa ben onlara bütün zamanımı harcadım
Şimdilere yol gözler oldum
Bayramları iple çekiyorum
Ama ya gelmezlerse diye korkuyorum
Her bayram
Telefon çalınca korkudan ölüyorum
Özür duyacağım diye
Kapım çalınca sevinçten deliriyorum
Geldiler diye
Onlardan hiçbir şey beklemiyorum
Kokularını, saclarını, boylarını, postlarını, seslerini, gülmelerini
Bana yaptıkları şakalarını
Özledim
Sade özlemlerimi gidersinler yeter
Bu kadarı da beni mutlu eder

Gülçin Kaçar

2.5/5 Toplam verilen oy :