Dedim:

Dumanlıdır bu gözlerim dumanlı,
Bir kız sevdim uzaklardan selamlı.
Bir kelebek, baldan tatlı kelamlı
Aşık oldum a güzel kız ben sana.

Dedin:

Dumanlıymış neden gözün dumanlı
Sevme beni, değilim ben selamlı
Ne kelebek, ne sözlerim kelamlı
Aşık olma a Erdener sen bana.

Dedim:

Yaza yaza kalem bitmez, ben bittim.
Korsuz odda duman tütmez, ben tüttüm.
Revan oldum aşk yoluna uz gittim,
Aşık oldum a güzel kız ben sana.

Dedin:

İstersen yaz, ister yazma, bana ne.
İster kor ol, ister duman bana ne.
İster gitme aşk yoluna bana ne
Aşık olma a Erdener sen bana.

Dedim:

Kara kara karardı bak ocağım,
Sevgi bekler, seni bekler kucağım.
Sana yakın aşk olunca bucağım
Aşık oldum a güzel kız ben sana.

Dedin:

Kara ocak alsın seni götürsün
Beklemesin beni sakın kucağın
Bana yakın olmasın hiç bucağın
Aşık olma a Erdener sen bana.

Dedim:

Seven der ki, “yüreciğim kül olmuş,
Ahu gibi sevgiliye kul olmuş,
Karakışta kuruyan bir gül olmuş.”
Aşık oldum a güzel kız ben sana.

Dedin:

Senin yanan o yüreğin bir dursa
Gözün dönse, gönlün hepten kudursa
Senin olmam, zaman aniden dursa
Aşık olma a Erdener sen bana.


Muhip Erdener SOYDAN
15 Ocak 1963

2.5/5 Toplam verilen oy :