Siz olmasanız siz
Cana yetkin yongalarında kış kıyametleri bahçelenen
hüzün çiçekleriyle ömrünü kış buzaynalarında avuta avuta
Ben kendi olan siz
Ne işim vardı yokluğuğunuza kalacağım herhangisinde dünyanın ?
Siz olmasanız sanki boşu boşuna doğup batacak güneşten kime ne kim ;
Kendini kalabalık seslere çalan piyanodan
Camlara çerçevelenmiş konser saatli ayazdan
Çekmecelerde insanını unutmuş takıp takıştırmalardan
Saksıdaki gülün dudağındaki ruj lekesinden
Okşanıp öpülmeyen ortalıklarda savrulup süprülen rüzgarlar gibi
Çocukluğunu sonsuz terketmiş insanlıklardan
Siz olmasaydınız nereye koyardım yağmur ıslaklığı
Bulutlara bulanmış tenha gölgelerimi ?
Kime giderdim her gün batımı kızıllarında yanarken küskün dem
Kor alevleri kime derdim her damlayan sızı sesinde içimdeki
Neye susardım dupduru gözelerden akışan dertli pınarları ?
Çekilen her ayak sesinde gurbet sokaklarında
Siz olmasaydınız bu keder sofrası ortaklarımın
Güzel kardeşlerim siz olmasaydınız azgın ağrıda açık yarada
Bu sarp kaçaklarda yayan üryan olmasaydınız siz
Şu göç kuşları olmasa, şu kara toprağın bahtı bize benzemese
Karlı sıradağlar olmasa ve su çiçekleri
Ne işm vardı şu durmaksızın yurtsuzdan yurtsuza ginden trenler
Bizi ıslıklayıp götüren kervanlar bizden göçüp gene bize olmasa ?
Aynı yolcularım...
Yüzünde solgun çiçekler okunan siz ben siz...
Ben siz siz
Kimi seslenir kimi çağırırdı can yuvasından bize yanan türküleştiğimiz
Yakınlığınız bahar
Öksüz gülüşleriniz yaz
Sonbahar kış olmasa üzüncün diyarı
Ve sevinci olmasa, buhurunda özlen tüten kahvemiz hatırın
Ne işim vardı yarına sözü olan sılamız,
Kalbimiz bir ve beraber olmasa..?
Sazımız bir olmasa sevgi yoğuran ırgat gönlümüz bir olmasa
Ne işim vardı benim şu...
Her saati insan kıtlığına çalan
Akrep çıngırakları altında..?

Seyfi Karaca........Mart / 11

2.5/5 Toplam verilen oy :