sevgili annecim
gün doğmadan uyandım bir sabah
giydiğim elbiselerin kefenim olacağını bilmeden
beyaz bir mendil elimde
gözyaşının tesellisi
ansızın ayrılığın adını ölüm koydular
ve bir sabah anne
sonkez adımımı attım dışarı
yeşiller içinde bir tabutla döneceğimi bilmeden
maviler çekti beni beni bir sevda ateşi gibi
ansızın ayrılığın adını ölüm koydular
ve bir an soluksuz kaldım
yaşama doymadan
baharıma karlar yağdı
ve bir sabah anne
yüreğime bir sızı çöktü
ansızın ayrılığın adını ölüm koydular
...........................................................................................................bako 1996

5.00/5 Toplam verilen oy : 1