Şiir Tutkusu

Menü

Çiçektir Çocuk

Çiçektir Çocuk

Ben çocukları çiçek bildim.
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Çiçeklerini büyüten ablaların...

Ellerinden tuttukları kardeşleri
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Çiçeklerini uyutan ablaların...

Kardeşleri var yıldızları var...
Gül ablaların olsun en çiçek sevinç
Ablaların gözleri sevgi çiçeği...

Ben çocukları yıldız bildim
Cıvıl cıvıl olur çocuklar oynarken evler sokaklar
Ve oynatan ablalar uçar sevinçten

Ben çocukları çiçek bildim
Melekler dolar evlere sallanırken beşikler
Ablaların dili ninni çiçeği...

Çocukları nasıl sevmeyeyim
Gülüşlerinde açan çiçekleri sevdim
Nerede çocuk orada çiçek gibi sevinç

Çocuk çiçek
Çiçekli dal gibi çocuklu sokaklar
Ablaların kalbi merhamet çiçeği..

Sevinç uçurur ablaları
Çocuklu evler güneşli...

Şu abla bir özlem çiçeği...
Şu ablanın özlemi kardeş
Nasıl sevmeyeyim
Bir kardeş evde bir yıldız demek

Kardeş karanlığına yıldızdır
Ablalarda gördüm en çiçek sevinç

Şu abla güneşli
Kardeşinin elini tutmuş
Ablaların eli güneş çiçeği

Nasıl sevmeyeyim
Şu bebe
Şu evin ışığı
Bize uzaklardan bir mektup
Okursun bitmez yıllarca

Elleri pamuktan
Dilleri pamuktan
Pamuk bakışları
Sevilmez mi çocuk çocuğun gülüşü altın
Kalpler çiçek...

Çocuk çiçek
Dünyalar bizim oluyor
Bir çocuk gülünce...

Öğretmenleri sevdim
Sınıfları girerken öğretmenler güneş
Sınıflarda kalıyor aklım


Gökler sever çocuklu dünyayı...
Dünya güneşli
Çocuklar oynarken
Ablalar güneşli
Çocuklar oynarken

Çocuk çiçek
Okullar cıvıl cıvıl
Evler cıvıl cıvıl
Çocuklar oynarken
Sevilsin çocuklar
Çiçeklerden bile güzel onlar...

Nerede çocuk orada sevinç
Neşe akıyor sokak çeşmemizden
Çocuklar oynarken
Çocuklar çeşme başında
Sokaklar cıvıl cıvıl
Çocuklar oyun oynarken
Yağmurlu bir havada
Gönüllerinde güneş

Çiçekli evler dura dursun
Sevilsin çocuklu evler
Çocuklu evlerde çiçekli sevinç...
Çocuk çiçek evler için

Sevilmez mi o çiçekli evler
Çocuklu evlerde bin bahar
Bu bahar hakkı her evin
Papatyalı tepeler gibi çocuklu evler
Yıldızlı gökler gibi çocuklu evler
Çocukların gülüşlerini hiç bir yıldıza değişmem
Nerede çocuk orada mavilik.
Denizlerle yarışsın bu mavilik

Sevilmez mi çocuk
Çocuklu evlerin ne farkı var meyveli ağaçtan
Sevinç verir besler gönlü
Beslenir gönüller neşe ile
Çocuklu evlerde bin neşe...
Bu dünyaya bu güneş yeter...

Çiçekler solsun isterse
Bu gülüş bu dünyaya yeter

Yıkanıyor çocuklar yağmurlarda
Baharı süslüyor sesleri
Derelerde en çiçek sevinç

Çocuk nedir meyve dalına çiçek
Seviyorum çocuklu evleri

Seviyorum çocuklu evleri
Evler güneş

Ablası tut elinden
Kalksın ayağa
Kalksın ayağa bir kahkaha
O kahkaha koşuşsun şu evin odalarında...

Beşikler güneş
Seviyorum çocuklu evleri
Bir de yıldızlı gökleri

Abla kardeş iki çiçek
Her evin hakkı bahar

Seviyorum çiçekli dalları
Ve saman yolu kadar yıldızlı okulları

Papatya olsun ablaların elleri
Ballı olsun dilleri...

Nasıl sevmeyeyim
Bahar gelmiş gibi
Kırlar çiçekli
Kırlarda oynarken çocuklar

Çocuk nedir papatyadır karanfildir onların isimleri
Pamuktandır elleri kehribar kokuludur...
Çocuk çiçek
Çiçek açtı gözlerim...
Çocuklar gülse uykularında
O melekler hak ediyor gülmeyi

Göklerde en çiçek sevinç
Her gece oyunları bitmesin çocukların
Oyunlarda güneş
Hamdi Oruç1429 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Hamdi Oruç