Şiir Tutkusu

Menü

Ablaların Olsun En Çiçek Sevinç

Ablaların Olsun En Çiçek Sevinç

Çiçeğimdir ablam
Hayat ne güzel bahçe onunla...

Ablalar çiçek
Tutar kardeşlerinin inci ellerinden
Ablaların olsun en çiçek sevinç

Kelebek bilinsin çocuklar
Kardeşlerini seviyor ablalar
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Ben ablaları bahar bildim bahçelere

Kelebek bilinsin çocuklar
Çocuklarını seviyor babalar-anneler
Ve ablaların olsun en çiçek sevinç
Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben ablaları yıldız bildim göklere
Ablaların olsun en çiçek sevinç

Ben ablaları dere bildim çöllere
Kardeşlerini seviyor ablalar
Ablalar biliyorum güneşlere değişmem
Ablalar tutarken kardeşlerinin elinden...
Güneş olurlar
O gül yapraklarından incitmeden
O ablaların hakkı en çiçek sevinç
Gökler dolusu yıldızlara denktir sevinç

Ben ablaları çiçek bildim saksılara
Kardeşleri var ellerinden tutacak
Daha ne istesinler Allahtan
Yıldızları var gecelerine
Gül ablaların olsun en çiçek sevinç

Ellerinden tuttukları kardeşleri
İncileri
Ablaların olsun en çiçek sevinç
Ben ablaları güneş bildim göklere

Kardeşlerini seviyor ablalar
Kardeşleri var yıldızları var...
Gül ablaların olsun en çiçek sevinç

Ben ablaları yol bildim cennete giden
Ben kardeşi yıldız bildim
Cıvıl cıvıl olur çocuklar oynarken evler sokaklar
Ve oynatan ablalar uçar sevinçten
Ben çocukları çiçek bildim
Melekler dolar evlere sallanırken beşikler

Kardeşlerini seviyor ablalar
Beşikler sevilmez mi
Gülüşlerinde açan çiçekler sevilir
Nerede çocuk orada çiçek gibi sevinç
Ben ablaları yar bildim anne gibi
Sevinçleri sevilir
Çocuğun diğer adı olsun çiçek
Ben gül ablaları çok severim
Çiçeklerin ellerinde elleri
O gül ablaların hakkı en çiçek sevinç
Sanki ablam o abla...

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben beşikleri yıldız bildim evlere
Ay gibi yıldızları toplamış kucağına
Ay ablalar sevimli
Uyutuyorlar büyütüyorlar çiçeklerini
Onların elleri bahçıvan çocuk çiçek
O ablalar çiçek o ablalar gül
O ablaların hakkı en çiçek sevinç
Kardeşlerini seven ablalar çiçeksiniz

Ben ablaları meyveli dal bildim
Kelebek bilinsin çocuklar
Kardeşlerini seviyor ablalar
Gözleri çiçeklerde ablaların
Sevindiriyor çiçekleri ablalar
Gül ablalarda en çiçek sevinç
Yakama taktım ablaların sevincini..

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben de çocukları sevdim
Çocuklu sokaklarda yldızlı gece
Çocuk çiçek
Çiçekli dal gibi çocuklu sokaklar
Ablalar meyveli dal gibi

Ben çocukları güneş bildim
Çocukları sevdim dağılır karanlğım onlarla
Çocuklu evleri sevdim
Gözlerime çizdim çocuklu evleri
Ablalar tutsun o küçük ellerden
Çiçekli dal gibi olsun evlerimiz
Sevilmez mi çocuklu evler
Çocuklu evler çiçekli evler
Sevinç uçurur gül ablaları
Çocuklu evler güneşli...

Ben çocukları yıldız bildim
Şu ablanın özlemi kardeş
Nasıl sevmeyeyim
Bir kardeş evde bir yıldız demek
Kardeş karanlığına yıldızdır
Ablalarda gördüm en çiçek sevinç

Kelebek bilinsin çocuklar
Kardeşlerini seviyor ablalar
Şu abla güneşli
Kardeşinin elini tutmuş

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben de çocukları kelebek bildim
Nasıl sevmeyeyim
Şu bebe
Şu evin ışığı
Bize uzaklardan bir mektup
Okursun bitmez yıllarca
Sarılıp yatasım geliyor
Çocuk çiçek
Çocuk kelebek baharımıza
Ben ablaları kar bildim dağlarımıza

Ablalar başka sevinir
Ablalar güneş
Gezdirirken kardeşlerini
O küçük izleri öpesim geliyor...

Kelebek bilinsin çocuklar
Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları kelebek bildim
Sevilmez mi çocuk nerede çocuk orada mavilik
Ablalar olmasa öksüzdür o güneşler
Ablaların elleri pamuktan
Ablaları nasıl sevmeyeyim
Elleri pamuktan
Dilleri pamuktan
Pamuk bakışları

Ben çocukları yıldız bildim
Sevilmez mi çocuk çocuğun gülüşü altın
Çocuk güneş bu dünyada
Çocukla doğar sevinç evlere sokaklara...
Nerede çocuk orada ışık
Çocuk ablaların yiğidi
Çiçek ablaları nasıl sevmeyeyim
Çiçek kalpleri...
Benim ablam bahar oldu çocukluğuma

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları çiçek bildim
Çocuk çiçek
Dünyalar bizim oluyor
Bir çocuk gülünce...
Sokaklarda en çiçek sevinç
Bir çocuk gülünce şimdi

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları şiir bildim
Benim ablam nehir oldu çocukluğuma
Çocuklu sokakları nasıl sevmeyeyim
Çocuk ablaların şiiri
Şiirli ablaları nasıl sevmeyeyim şimdi
Ablamı hatırlatıyor
Gökler sever çocuklu evleri...
Gökleri nasıl sevmeyeyim mavi
Gökleri nasıl sevmeyeyim uçurtmalı
Sokakları nasıl sevmeyeyim neşeli...
Çocuklu evler güneş
Kardeşli ev ablaların çiçeği şimdi
Yıldızlı ablaları nasıl sevmeyeyim
Yıldız ablalar nasıl sevmeyeyim
Gözleri uyuyan bir bebede...

Kelebek bilinsin çocuklar
Gül ablalarda en çiçek sevinç
Elini tutsa kardeşinin
Annelerde en çiçek sevinç
Babalarda en çiçek sevinç
Her aile çiçek
Benim ablam gül oldu çocukluğuma

Sanki benim beşikte yatan ey baba
Ben çocukları çiçek bildim beşiklerde görsem
Çocuk çiçek sevgiyle büyüyen
O çiçekleri nasıl sevmeyeyim sarı beyaz çiçekleri...
Babalar güneş çocukların odalarına girerken
Odalarda kalıyor kulaklarım şimdi

Sanki benim o sırada oturan
Ben çocukları yıldız bildim sınıflara
Çocukları sevdim
Gül öğretmenleri sevdim
Gül öğretenleri sevdim
Sınıfları girerken öğretmenler güneş
Sınıflarda kalıyor aklım şimdi

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları güneş bildim
Ne ışıklı özlemi çocuk bekleyen annenin
Patiklerde kalıyor aklım
Kardeş bekleyen ablanın ellerinde kalıyor aklım şimdi

Sanki benim beşikte yatan ey abla
Kelebek bilinsin çocuklar
Nasıl sevmeyeyim
Nerede çocuk orada çiçek sevinç
Çocukları sevdim

Sanki benim sokakta oynayan
Kelebek bilinsin çocuklar
Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları yıldız bildim
Okulları sevdim
Bahar onlarla gelir evlere okullara
Ablaların baharı kardeşleri büyüyünce...

Ben çocukları kelebek bildim
Nerede çocuk orada en çiçek sevgi
Aile ocağında sevinç
Sokaklarda,okullarda
Kardeşle el ele dolaşmak çiçek
Güneşli ablalarda çiçek sevinç
Güneşliydi çocukluğum seninle
Çiçeklerde kalıyor gözlerim şimdi abla

Kardeşlerini seviyor ablalar
Gül ablaların eseri bu çiçekli bahçeler
Çiçek tutan minik eller sevinçli...
Çiçekli ablaları nasıl sevmeyeyim

Nasıl sevmeyeyim
Ben öğretmenleri sevdim
Büyüdükçe saksı çiçekleri
Sanki benim o çiçek
Öğretmenlerde en çiçek sevinç

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ben çocukları güneş bildim
Okullar açılır okullar güneşli
Sanki okulum o okul...
Öğretmenlerin gözü çocuklarda
Okullarda bahar olsun
Öğretmenlerin gözleri çocuklarda olsun

Ben çocukları yıldız bildim
Öğretmenlerde çiçekli sevinç
Sanki öğretmenimm o öğretmen...
Yakama taktım öğretmenlerin sevincini..
Öğretmenler güneş şimdi
Okulları ve baharı nasıl sevmeyeyim
Bir de kuş dolu ağaç dallarında sevinç
Sanki benim o dalda ki kuş

Ben çocukları yıldız bildim
Gökler sever çocuklu sokakları...
Gökler güneşli ve uçurtmalı şimdi
Okullarda en çiçek sevinç
Çocuk sesleriyle...
Nerede çocuk orada güneş şimdi
Güneşler kamaştırın gözlerimi

Nasıl sevmeyeyim
Çocukluğum var uçurtmalarda şimdi
Çocukları sevdim
Uçurtmaları sevdim
Uçurtma uçuruyor çocuk
Uçurtmada güneş şimdi
Tepelerde ovalarda çiçek sevinç
Köylerde evlerde çiçek sevinç
Gökler sever çocuklu köyleri...
Dere olup akıyorum köyüme şimdi
Köylerde ablalar güneş....
Ellerinden tutmuş kardeşlerinin...

Sanki benim beşikte yatan
Kardeşlerini sevsin ablalar
Sevinç de gıdadır süt gibi beyaz bir aş...
Sevincin rengi de süt gibi
Süt kokar sevinci çocukların
Annelerini görünce
Anne cenneti çocuğun
En beyaz sevinç çocuklarda...
Anne güneşi
Abla güneşi...
Ne zaman güneşlere baksam fakir fakir gözlerimde yağmurlar

Ben çocukları yıldız bildim
Nasıl sevmeyeyim ben
Gökler sever çocuklu dünyayı...
Dünya güneşli
Çocuklar oynarken
Ablalar güneşli
Çocuklar oynarken

Sanki benim okul bahçesinde oynayan
Ablalar güneşli
Çocuk çiçek
Okullar cıvıl cıvıl
Evler cıvıl cıvıl
Çocuklar oynarken
Sevilsin çocuklar
Çiçeklerden bile güzel onlar...

Nerede çocuk orada sevinç
Neşe akıyor sokak çeşmemizden
Çocuklar oynarken
Çocuklar çeşme başında
Sokaklar cıvıl cıvıl
Çocuklar oyun oynarken
Yağmurlu bir havada
Gönüllerinde güneş

Kelebek bilinsin çocuklar
Çiçekli evler dura dursun
Sevilsin çocuklu evler
Çocuklu evlerde çiçekli sevinç...
Çocuk çiçek evler için

Ablalar güneşli
Sevilmez mi o çiçekli evler
Çocuklu evlerde bin bahar
Bu bahar hakkı her evin
Papatyalı tepeler gibi çocuklu evler
Yıldızlı gökler gibi çocuklu evler
Çocukların gülüşlerini hiç bir yıldıza değişmem
Nerede çocuk orada mavilik.
Denizlerle yarışsın bu mavilik

Ben çocukları yıldız bildim
Sevilmez mi çocuk
Çocuklu evlerin ne farkı var meyveli ağaçtan
Sevinç verir besler gönlü
Beslenir gönüller neşe ile
Çocuklu evlerde bin neşe...
Bebekler evlerde melek şimdi
Sanki benim o beşikte yatan
Gökler kıskansın çocuklu evleri...

Kelebek bilinsin çocuklar
Nasıl sevmeyeyim
Çocuksuz evlerde insafsız gece...
Çocuksuz evlere gecelere darıldım
Bebeler uyuyunca kilitlenir zaman şimdi
Sanki benim o beşikte yatan

Ben çocukları çiçek bildim
Seviyorum çocuklu evleri
Bir de çiçekli evleri
Şu ablanın sevinci ne çiçek
Şu çocuğun sevinci ne güneş
Bu dünyaya bu güneş yeter...

Ablalar güneşli
Mutluluk uçar evlere
Anne baba ve çocuklar bir arada
Evlerde akşamlar güneşli
Sabahlar güneşli...
Dereler dursun çocuk gülerken
Çiçekler solsun isterse
Bu gülüş bu dünyaya yeter

Sevilsin çocuklar
Nasıl sevmeyeyim
Yıkanıyor çocuklar
Baharı süslüyor sesleri
Derelerde en çiçek sevinç
Sanki benim o derede yıkanan
Çocuk yüzleri derelerde

Abla- kardeş iki yavru güneş
Bir ev bir ağaç gibi sevinçli
İki yavru kuş var dalında
Daldan dala sıçrayan serçeler kıskansın çocuklu evleri...
Ağaçlarda en çiçek sevinç
Dallarında çocuklar

Kelebek bilinsin çocuklar
Ben çocukları kelebek bildim
Nasıl sevmeyeyim beşikleri
Gözlerim kilitlenir
Bir bebe
Beşiğinde bir çiçek
Ben bir meleğim diyor
Oynat onu ablası
Öp kokla
Kaşlarını çatma ona
Suyu tanısın tanımasın ateşi
Sensin onun güneşi
Gül ablaları nasıl sevmeyeyim
Çocuk nedir meyve dalına çiçek

Sanki benim şu beşikte yatan
Seviyorum çocuklu evleri
Bir de çiçekli evleri
Abla güneş baba güneş anne güneş...
Beşikte en büyük güneş
Annesiyle uyurken bir bebek anne bir başka güneş...
Çocuk uyurken gönle akan dere
Çocuk oynarken sıcak yağmur gönle düşer
Seviyorum çocuklu evleri
Evler güneş
Evlerde ablaların elleri güneş...

Ben çocukları yıldız bildim
Gül ablaları nasıl sevmeyeyim
Ablası tut elinden
Kalksın ayağa
Kalksın ayağa bir kahkaha
O kahkaha koşuşsun şu evin odalarında...
Ablasıyla oynarken bir bebek abla bir melek

Çocukları sevdim
Beşikleri sevdim
Beşikler güneş
Çocuk nedir beşik nedir patik nedir...
O patikleri bir melek giyecek
Seviyorum patikleri...
Patikleri okşayan ablaları...
Sanki ablam o abla...

Seviyorum çocuklu evleri
Bir de yıldızlı gökleri
Bir bebe
Bir evin ışığı her gece
Ay girmese de olur bu eve
Bu evde papatya gece

Kardeşlerini seviyor ablalar
Sevilsin ablalar
Bize uzaklardan mektup o
Okunur mısra mısra hece hece
Kitaplar defterler kıskansın çocuklu evleri

Kelebek bilinsin çocuklar
Ben çocukları kelebek bildim
Çocukları sevdim
Kitapları sevdim
Kitaplarda en çiçek sevinç
Çocukların elinde güneşli kitaplar
Kitaplar güneş
Kitaplarda ablaların elleri güneşli...

Nasıl sevmeyeyim
Çocuklu bir ev için cennetten çıkmaya değer ey Adem
Seviyorum o çiçekli ağaçları
Seviyorum çiçekler gülerken sokakları

Ablalar güneşli
Nasıl sevmeyeyim
Abla- kardeş iki çiçek
Şu ev
İki çiçekli badem dalı

Ben çocukları yıldız bildim
Cennetlikler kıskansın çocuklu evleri...
Cennetli çocukların bakışları
Yıldızlı çocukların gülüşleri...

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ablalar güneşli
Abla kardeş iki çiçek
Her evin hakkı bahar
Her evin hakkı bu mutluluk
Odalara dolsun gül renkli gül mutluluk

Ablalar güneşli
Nasıl sevmeyeyim
Süt beyazlığındadır
Süt kokar
Rüyalarıma doldurun çocuk seslerini
Dolsun çiçekli sevinç
Seviyorum çiçekli dalları
Ve saman yolu kadar yıldızlı okulları

Bir çiçekli dal gibi
Abla- kardeş iki çiçek
Tubanın dalları kıskansın bu evleri... bu papatyaları
Papatyalarda en çiçek sevinç
Kırlarda ablaların gönülleri güneş...
Papatya ablaların elleri
Ballı dilleri...şimdi

Ben çocukları çiçek bildim
Nasıl sevmeyeyim
Bahar gelmiş gibi
Kırlar çiçekli
Kırlarda oynarken çocuklar
Evler çiçek
Evlerde oynarken çocuklar...

Nasıl sevmeyeyim o isimleri
Çocuk nedir papatyadır karanfildir onların isimleri
Pamuktandır elleri kehribar kokuludur...
Çiçekler gördüm çocuklu evlerde
Hüzün dediğin ne ki, bu çiçekli evlerde
Ay ışığıyla dağılır

Kardeşlerini seviyor ablalar
Çocuk çiçek
Hüzün
Çocuk sesiyle dağılır...
Sıcak gülüşleriyle dağılır...
Çocuk göze mavilik...
Seviyorum çocuklu evleri

Ablalar güneşli
Sevilmez mi o gülüş
Evin odalarında çiçekler açar bir bebe gülse...
O ağaçlarda çiçekli kuş sesleri
Kardeşi gülüyor
Ablanın sevinci kokulu çiçek

Ben çocukları yıldız bildim
Çocuk çiçek
Çiçek açtı gözlerim...
Çocuklar gülsün uykularında
O melekler hak ediyor gülmeyi
Yerde papatyalı tepeler kıskansın bu evleri
Gökte yıldızlı geceler kıskansın
Çocuklu evler güneşli çiçek

Kardeşlerini seviyor ablalar
Ablalar güneşli
Göklerde en çiçek sevinç
Her gece oyunları bitmesin çocukların
Oyunlar güneş
Oyunlarda ablaların gönülleri...
Gül ablaları nasıl sevmeyeyim
Çocukları sevdim
Güldür ablalar anneler...öğretmenler.. babalar...
Ben çocukları yıldız bildim
Hamdi Oruç1429 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Hamdi Oruç