hayatin kendisi gibidir biz insanlar
biri üzgün ,biri mutlu ama biride
perisan haliyle......

sevdiklerim yanimda buradayim diyemiyorum
ben geldim anna diye haykiramiyorum
baba benim diye sana sarilamiyorum
abin yine geldi diye gözlerine bakamiyorumi

aynanin karsisina gecmis bu ben miyim diye bakiyorum
bir baska maske misali ,sen kimsin diye soruyorum
icimdeki dertler bir yana, yarinin sorusunu soruyorum
karsisinda cevapsiz kaldigimda su halime nefret duyuyorum

varmiyim bir hicmiyim bilmiyorum
cevapsiz sorularimin dermanini askimda aradim
hancer vurdu sanki oda, sasib kaldim
paranin gözü kör edermis sonunda anladim
kales dünya bunudami bana yapdin
sabir diledim tanridan düsmanimdan
kimse anlamadi benim hickirilikli feryadimdan
bir o istedi birde o aldi canimdan

artik yetdi dedim kendime
ne günüm nede vakit kalmisdi geriye
intikam zamani gelmisdi
tutdugum silahin ucundan cikan kursun
saplamisdi kalbimin orta yerine
elveda diyemeden kalles hayata
özlemisdim öbür yanimi kendimde...............--------!!!


Yazan :Azad Özer

2.5/5 Toplam verilen oy :