Ellerim,ellerim bomboş yine
İlk defa olmuyor bu,sonuncu da değil sanırım
Hayallerimin,umutlarımın yıkılışı...
Tutuluyorsun dünyalar tatlısı bir insana
Düşünüyorsun ki dünyada yoktur eşi
Tanıdıkça bakıyorsun ki gerçekten de öyle...
Gecenin sessizliğinde,ansızın düşüyor aklına
Gözlerin zifiri karanlıkta arıyor onun gözlerini
Dolaşıyor odanın dört bir tarafını,
Sonra çaresiz dönüyor tekrar yuvalarına...
Sabahı,güneşin ilk ışıklarını bekliyorsun bu kez
Yine bir umut,aydınlıkta onu görebilme umudu
Beklerken gözlerin artık yorgun,yenik düşüyor uykuya...
Sonra birden açıyorsun gözlerini
Güneş çoktan doğmuş,odanın içi aydınlık
Arıyor yine gözlerin onu
Fakat,fakat yine geceden farksız...
Biliyorsun artık gelmeyecek o
Aylar,yıllar birbirini kovalayacak
Simsiyah saçlar pamuk tarlasına dönecek
Tutan eller tutmaz,gören gözler görmez olacak...
Ve ölüm,ve ölüm çalacak kapını
Gel,gel artık gitme vakti
Son bi kez görmeyen gözlerinle arayacaksın onu...NAFİLE!
Tamam geliyorum diyeceksin...ÖLÜME!
Geliyorum tut ellerimden
Sonra birden içinde yine bir umut,
Hani cennette insanın her istediği olurmuş ya!
Artık ne isteyeceğini biliyorsun...YARATANDAN!...
Evet,kelebek ömrü gibiydi benim sevdam
Kelebek ömrü gibi kısacık
Fakat,fakat... KELEBEKLER KADAR GÜZEL.......
Kelebek Ömrü
ismail korkmaz9 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
4.50/5 Toplam verilen oy : 2
Şiir Adresi : http://siirtutkusu.com/kelebek-omru
Ekleyen Kullanıcı : ismail korkmaz