Ah gülüm, vah gülüm,
Sen şimdi bana, çık git hayatımdan,
Eski defterleri kapat diyorsun öyle mi?
Yaralarım kanayacaksa kanasın,
Üzülme sen,sana bir şey olmasın…
Kapatmak için önce yaralarımın kapanması gerekir…
Şimdi bana bir sigara yaktırdı sözlerin, közü kalbime düştü,
O gülleri kendi ellerinle ateşe verdin ya, helal olsun!

Ah gülüm vah gülüm,
Sen şimdi bana, güllerden abide yap kendine diyorsun öyle mi?
O güller sen gibi kokmaz gülüm…
Olsa olsa mezar taşı olur gönlümde…
Yaban erikleri bile bir bir dalından düşüyor, toprakta çürüyor,
Sen ki güllerin özüsün, pirisin, güzelisin, özelisin,
Nasıl atarım seni kalbimden, çürümene nasıl izin veririm,
Senden önce ben çürüyeyim,
Toprağımda elinin değdiği her yer gonca güllerle dolsun,
Kapatmam bu defteri, açılmış bir kere yaprakları,
Her yaprağında baygın bakışların, tebessümlerin,
Gülen gözlerin var…
Elime senden başka çiçek almadım dersem yalan olur,
Seviyor mu sevmiyor mu diye,
Elime aldığım papatyalara dokunmuştum,
Onların da yaprakları yerlere düştü…

Ah gülüm, vah gülüm,
Sen şimdi bana, çık git hayatımdan,
Eski defterleri kapat diyorsun öyle mi?
Canım, kıymetlim,
O mahzun gözlerini ilk gören bendim,
Ruhundaki depremleri ilk ben hissettim,
Sana hüzünleri yakıştıramadım,
Göz yaşlarını bensiz nasıl sileceksin?

Vatanımdan, bayrağımdan, kutsal kitabımdan,
Engin denizlerden, yüksek dağlardan, bereketli topraklardan,
Türkülerden, ezgilerden, bülbüllerin sesinden,
Velhasıl dört bir yanı cennet yurdumun iklimlerinden,
Yağmurundan, karından, hatta çamurundan nasıl kopamazsam,
Senden de kopamam…
İçimi, içtiğim su değil, bir içim su misali bakışın serinletirdi,
Ekmekle doymazdım, zaten ben hiç ekmek de yemezdim,
Sevgindi beni doyuran, aç kalsam da tasa etmezdim…

Ah gülüm, vah gülüm,
Sen şimdi bana, çık git hayatımdan,
Eski defterleri kapat diyorsun öyle mi?
O buğulu gözlerin çağlamasın, sakın ola ki ağlamasın,
O tatlı bakışların, hoş gülüşlerin güneşe eştir,
Ne vakit ağaçlardan sarı sarı yapraklar düşse,
Yine aklımda sen olacaksın...

Hani ne diyordu bir şarkıda: ‘’ Koparma gülleri dalında kalsın,
Beni yaktın, bir de bülbül yanmasın… ‘’


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
11/09/2016-Isparta,00.20

Bu şiirin hikayesi:

Gül’ün adı varken,hikayesi mi olur? Olsa olsa hüzün olur.

2.5/5 Toplam verilen oy :