Sensizlik tokadını atarken yüreğime
Perde olur gözlerin, iner gözlerime
Düşünürken o masum gülümseyişini,
Tutamam kendimi inan, umutsuzluğuma ağlarım ben...

Yıldızlarımla başbaşa kaldığımda
Gökyüzüne çizerim gözlerini
Dalarken o sonsuz, uçsuz bucaksın yeşilime,
Tutamam kendimi inan, rüyalarıma ağlarım ben...

“Gel!” deyişini duyarım uzak hayallerden
Beni seveceğini düşünürüm bir an
Kurarken gerçek olmayacağını bildiğim hayaller,
Tutamam kendimi inan, çaresizliğime ağlarım ben...

3.00/5 Toplam verilen oy : 1