Ağaçların gönlünde Yeşil Güneş

Taş koydu tekerine asrımın gönlüm
Çınar asıllı benim gönlüm
Kökleri beslenir sahabe çağından
Bu yüzden öksüzüm bu şehirde
Öksüz bir de ağaçlar bu şehirde...

Musanın turda gördüğü zeytin ağacı
İmrensin gönlüme
Hiranın toprağında gönlümün kökleri...

Beytullahın nurunda gönlümün kökleri
Beytullah nur denizi....
Bu şehir kör taif kadar
Kırdı gönlümün dalını budağını...

Derelerin kıyısında ki ağaçları sevdi gönlüm
Yiğit gönüllere benzer ağaçlar
Akabenin ağacını hatırlatır her yiğit ağaç bana...

Ağaçlarda buldu gönlüm yeşil güneş...
Ey Taif dönüşü efendimi gölgeleyen ağaç
Kıymetin Tuba kadarsenin...

Tubayı hatırlatır bana her yiğit ağaç
Şu koca şehirde de
Ağaçların gönlünde yeşil güneş
Bu şehrin ağaçlarını sevdi gönlüm

Yiğit bir ağacı varmış derler falan şehrin
O şehrin yağmurunu sevdim,pınarını sevdim...
Bu şehirde de ağaçlarda gönlüme yeşil güneş
Gönlüm de ağaçlar gibi öksüz bu ülkede bu şehirde
Ağlasın gönlüm için de bulutlar gülüm
Bir kerede gönlümün küllerine essin rüzğar gülüm

Büyüyor sevincim baktıkça dalı budağı kırık ağaçlara
Dimdik duruyorlar ya rüzğara inat
Bir meyveli ağaçtır kainat
Baktıkça büyüyor gönlüm
Nurludur sütü şu kainat ağacının
Yaralara aldırış etmiyor ağaçlar
Ağaçlarda yeşil güneş...

İçimi aydınlatır ağaçlar baharda gülüm
Ağaçlarda yeşil güneş

Şu ağaç kara toprağın yeşil rüyası
Ağaçlarda yeşil güneş
Ağaçların yeşildir gözleri...
Ağaçlar maviliğe çağırır bizi

İki gözüm iki çeşme olur
Ağaçlarda yeşil güneş var gülüm

Bir çöl bu dünya yoksa bir çınar gönül
Çöl olur insanın dünyası
Ağaçlarda yeşil güneş var gülüm
Ağaç kara toprağın ak rüyası

Güzel bak ağaçlara
Gül gül bak ağaçlara gülüm
Bir derviş gibi baktım ağaçlara
Onlar toprağın yeşil entarili çocukları
Gör ağaçlarda yeşil şefkati
Ağaçlarda yeşil güneş

Ülkemin ağaçları güneş gülüm
Ülkemde ağaçlarda yeşil güneş...
Yeşile aşk
Yemyeşil bir aşk var ağaçlarda göklere...
Vatan bekçileri şu ağaçlar...

Her sabah bakıyorum ağaçlara
Yol boyunca sıralanışları güzel
Ülkemde ağaçlarda yeşil güneş
Minare gibi şu ağaç şu toprak mescit...

Ülkemin duadaki eli gibidir
Dost bildim ağaçları gülüm
Ağaç şefkat güneşi...
Dal dal
Beşiğimiz olmadı mı ağaç

Dallarını kestik
Yeşilliğini kesemedik
Bahar senin içinde ağaç
Gönlüm sevdana muhtaç

Gönlüme benziyor şu ağaç
Tekrar tekrar bak şu ağaca
Ağaç şefkat güneşi
Kaç yolcuyu gölgeledi şu ağaç
Şehir anlamasa da balta anlamasa da
Şu ağaç şefkat güneşi...

Zaman boğuluyor şehirlerde her yaz
Ağaçlarda yeşil güneş
Çırpınıyor şehirlerde ağaçlar ve gönlüm
Yeşilin denizi gibi ormanların dalgalanışı
Şehir anlamasa da balta anlamasa da

Ah
Şehrin karanlığına düşmüş çocuklar gibi gönlüm
Ve ağaçları şehrin..yüzme bilmeyen
Kaç bebeği sıcakta gölgeler şu ağaçlar

Şehir kovuyor gönlümü ve ağacı
Kesik şu ağacın bütün dalları
Kim yaratmış ağacı
Ağaç şefkat güneşi
Şehir anlamasa da balta anlamasa da
Öperim ayaklarınızdan
Ellerinizden ağaçlar...
Ülkemin ağaçlarında yeşil güneş

Şehir kovuyorsun gönlümü ve ağaçları neden
Toprak ananın kolları ağaç
Toprağın maviliğe duası ağaç
Dualarında kuşlar var ağaçların gülüm
Şefkatle sarmış bizi...

Ağaçla büyüyen şefkattir düşüncemizde
Şehir anlamasa da balta anlamasa da

Sevilmez mi şu ağaçlar
Kesmedim ve kırmadım dalını bile
Şikayetçi olur diye gelirse dile
Uzayıp maviliğe
Dertlerimi anlatsın diye
Ağaç şefkat güneşi şu evrende
Bu şehir anlamasa da balta anlamasa da

Dost bildim ağaçları
Ağaç şefkat güneşi...
Dal dal
Beşiğimiz olmadı mı ağaç
Beşiğimiz oldu ağaç
Allah yazan kalemimiz oldu...

Ağaç şefkat güneşi ülkemde
Yaprak yaprak
Gölgesinde uyuyor kaç bebek
Uyuyor gölgesinde gözünden uyku akan kelebek
Ağaç şefkat güneşi
Dalında kuşlar...
Dalında salıncaklar
Oyuncaklar çocuklar...
Ağaç gül gül koşar zor zamanda bize
Bir çölde bir gün
Onu da gölgelemedi mi ağaç
Dost bilişim ağaçları bundandır
En dostu gölgeledi ağaç

Ağaçlar yelpazendi ağaçları sev bebek
Sevgisi büyük bebek
Sende daldal dala konan kelebek
Ağaç şefkat güneşi
Nasıl dost bilmeyeyim şu ağaçları
Yeşil bayraktır yaprakları
Dalları duadaki el gibi
Şehir anlamasa da balta anlamasa da

Ağaçları sev bebek
Ağaç şefkat güneşi
Nasıl dost bilmeyeyim ağaçları
Bu gül vatanda
Asker gibi ağaçlar da dikilir düşmana yiğitçe...
Şehir anlamasa da balta anlamasa da

Ağaç büyüyen şefkattir yeşil yeşil
Nasıl dost bilmeyeyim ağaçları
Yoksul elinize nasıl alırsınız dikenli baltayı

Şu ağaçla büyüyen şefkattir
Dertli beşiğimiz şu ağaçta
Yastığımız ağaç
Fakir tabutumuz ağaç değil mi
Nasıl dost bilmeyeyim ağaçları
Öleyim bir ağacı devirirse kem rüzğar
Ağaçla büyüyen şefkattir
Dost bildim ağaçları
Kaç yahyaya sığınak oldu ağaç

Ağacın sesi beyaz
Beyaz beşikler bilirim ağaç
Nice beyaz tabutlar ağaç...

Çok eski ağaçla dostluğum
Ve ışıklı dostluğum
Beşiğim ağaç
Tabutumuz ağaç

Ağaç şefkat güneşi bize
Kıyılır mı bu şefkatli dize...
Ben insan o ağaç bizimle büyüyor gül aşk
Onunla büyüyor gül gibi bir şefkat

Şu ağaçla doğsun içimize güneş
Dostu gölgeledi ağaç

Beşiğimiz ağaç
Tabutumuz ağaç
Yaktık ısındık
Ağaçta insana şefkat güneşi
Dost şu ağaçlar

Yoksul toprak ananın bize uzanan kolları ağaç
Dostu gölgeledi ağaç
Şehir anlamasa da balta anlamasa da
Şefkatle sarmış bizi
Nasıl dost bilmeyeyim gölgesinde serinlediğimiz o yazı

Bir ağaç gördüm baharı yüklenmiş bekçi at gibi
Çiçekli yat gibi
Ağaçlar güzel
Ülkemde

Bir ağaç gördüm deli dünyayı uçuracak beyaz kanat gibi
Ağaçlar da gelin süslenmişler sanki tel tel
Ülkemde

Şu şehirde
Kıymetiniz neden bilinmedi bal dilli ağaçlar
Gül uzatan gül elli ağaçlar
Ağaçta büyümüş şefkat
Nasıl dost bilmeyeyim ağaçları
Kaç dostu gölgeledi şu ağaç

Sevgi zengin denize benziyor ormanlarımız da deniz...
Ağaçla büyüyen deniz gibi en mavi bir şefkat
Şehir anlamasa da balta anlamasa da
Şefkat bir deniz ağaçlarda
Şu şehirde
Kıymetiniz neden bilinmedi gül gönüllü ağaçlar

Gül dostu gölgeledi ağaç
Nasıl dost bilmeyeyim şu ağaçları

Ağaçları sev
Diktin mi bir fidan
Bu sevgi de gönle bal sevgi bir gül bebek...
Ne buyurdu peygamberin..

Hamdi Oruç

2.5/5 Toplam verilen oy :