Şiir Tutkusu

Menü

Yaşarken..

YAŞARKEN.....
Yaşlanmaya diye doğmadım ben çocukken..
çocukken ağlamaya diye oynamadım oyuncağımla...
acıyı tatmaya diye bilmedim çocukken..
düşman nedir bilmezken doğdum dünyaya..
emerken emziği tadı orda öğrendim..
ağlamayı doğarken...
ölümü hissettim annem öldüğünde ..
acının beni ürküttüğünü doğmadan bilmezdim...
karanlıklar oldu doğmadan benim içimde..
karanlığa alıştım dünyaya geldiğimde...
öyle ağlattıkı evren beni yaşlarım ıslattı çocukluğumu..
ne güzeldi ne şevk verirdi yaşarken çocukça..
oyuncağım alınınca ağlarken hissettiklerim..
-------------
demek herşeye alışmalıymışım doğarken ben..
acıya....
ayrılığa..
vede ölüme.....
----------------
bilemedim ben böyle olacağını dünyanın...
doğarken kalleşliğini hissetmedimki..insanın...
babam ,annem ve ben.....
biricik çocuklarıyken birden..
öyle bir hırs bürüdükü benliğimi ..
keşke doğmasaydım diyemedimki...
söyliyemedim hissettiklerimi..
akan o yaşlar öyle anlam yüklüydüki...
anladım ...
denizin boğup ateşin yaktığını..
vede kurşunun beni öldüreceğini...
-----------------
çocukça hep bağırdım ..çocukçaydı...
kimse anlamadı beni...
anlasalardı ....
hiç böyle doğarmıydımki...
---------------
savaş varmış,insanlar ölürmüş...
bunu geç anladım..
çocuklar öksüz kalırmış....
çocuklarda ölürmüş...
bunu bilemedimki.......
--------------
bildim .....
anladım .....şimdi ...
yaşanılmıycak bir dünya olduğunu yaşarken.....BURHANETTİN....
burhanettin yazici..70 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Burhanettin Yazici..