YAŞAMIN UCUNDAKİ IŞIK.
Zaman tünelinde ilerlemeye döğdüğumda başlamışken..
tünel çok uzaktaydı bakışlarımda...
hayallerimin izlerinde kalmaya mahküm bir tünel vardı...
nokta gibi görülen uzun bir yol.....
duvarları yıkık ...
kendini kaybetmişlerin yeri gibiydi orası....
karanlık bir tünel.....
benim içimdeki yürüyüşümü anımsattı hayata doğru bir an.....
yarını bilemediğimiz bir yol....karanlıklarla dolu.....
ama aydınlığın görüldüğü .........
yıllarca bakmak uzunca uzaklara doğru...şimdi dün gibi...
dün gibi anımsamak yaşanılanları tek,tek....
o tünelin ucundaki işik öyle muamma doluki ...
ya varmak oraya yada varamamak....
mutlu işik animasyonu içimi ısıttğında..anladım ...
yaşam iksirini ....
ölmeye koşmakmış gib ilerlemek yaşamın ucuna .....
tünel bir ışık hüzmesi içimi aydınlatırken .....
güneş doğdu diyebileceğim bir sabaha uyanmak...
o sabah tünelin aydınlik ucu........
herkes gibi bende kalktım uyanmaya ....tünele doğruyken....
ölmek korkusu içimi sardı bir an.......
neler geçti neler anımsadıklarımdan öte...neler...
neleri hissettim benliğimde ...
yaşam vede ölüme dair....
bitmiyecekmiş gibi...ama birden bitiveren bir yaşam ....
o iksir beniğimi sararken ölüme dair olan ..ne varsa ...
benim hikayemi tadacak bir gün yeniden yaşamaya dair...BURHANETTİN...

2.5/5 Toplam verilen oy :