YANLIZ ADAM ....YALNIZ.....
Yanlızlığı içime sindirdim bir kere...
yapayalnızlığı....
içim ürperdiğinde yalnızlığıma sığındım..
yalnızken duvarla yazıştım...
bazan öyle baktımki duvara sanki duvar yazdı beni ilmekliyerek..
yalnızlık ,içindekinlerle yalnız kalmak..
içindekinleri yalnızlığa anlatmak...
yazdım duvarın ötesine kendimi....
öyle uzaktaştıki hayaller yalnızlığımdan ...
yalnızlık sessizliği öğretti benliğime ..
yalnızca ağlamak varken sessizce ..
yaşların yüreğine aktığında sessizce...
yüzünü çeviremezsin duvardan küsemezsin yalnızlığa...
yalnızlık senin iliklerinde düğüm..
sen yalnızlığın bedelini bir gün ödediğinde..
yapayalnız kalınca karanlık bir gecede ....
gün işimaya doğru yalnızlığımı uyandırırken bir gün..
gecelerden sıyrılan yalnızlık düşlerim...
hayal etmeye korktuğum gecelerin içindeki yalnız benliğim..
yapayanlızken beni yalnızlığa terk eden şey.neyki...
yalnızlığı sevmemmi yoksa ..yalnız yaşamaya mahküm oluşummu..
yalnızlığı seviyorum ....
hayat ve ben yalnızken....BURHANETTİN....

2.5/5 Toplam verilen oy :