Saftı benim sevdam,
Hesapsız,kitapsız...
Hiçbir çıkar gözetmeden sevdim onu
Daha yüzünü bile görmeden...
Saftı benim sevdam
Onu o olduğu için sevdim
Olmasını istediğim kişi olduğu için değil...
Dünyanın kirlerine inat,
Tertemiz bir sevdayla sevdim onu
Ve onun da beni öyle sevmesini umarak
Olmasını istediği kişi olarak değil
Olduğum kişi olarak…
Fakat olmadı istediklerim
Ne hayallerim tutabildi onu bende,
Ne de sevgim
Sonbaharda sararan yapraklar gibi
Benim de umutlarım,hayallerim bir bir sarardı
Hafif bir esintiyle düşüverecek şimdi hepsi…
Fakat her ne kadar üzgün olsam da
Pişman değilim asla
Çünkü ben onu sevmiş olmayı sevdim…
Yıllar sonra geriye dönüp baktığımda
Onu her hatırladığımda
İçim sızlayacak biliyorum,
Belki şimdiki kadar acıtmayacak içimi
Belki de gülüp geçeceğim
Ama bu benim aşkımı küçültmeyecek…
Şimdi o bana uzak,soğuk
Anlıyorum ki kendisini unutmamı istiyor benden
Arayıp sormayarak…beni ne kadar üzdüğünü bilmeden…
Evet…unutmak,unutulmak istiyor
Unutmanın,unutulmanın ne zor bir şey olduğunu bilmeden!

2.5/5 Toplam verilen oy :