Şiir Tutkusu

Menü

Topraga ve Insana 1

Birgün…vardan yoktan hicten azaddan birgün, kuru otlarin güz egirdigi egerlenmis yitik yabaninda dangirdaklar suskun bir cikrigin yamacindan asip, kiracviran bayirlarla keven tülleri savurup süpüren yetim yeller iline yularsiz kosumsuz figan eylenen, sarp ve ayaz birgün silimis izler üstü müjdar,mechul,mümkünsüz ve küskün ecel bir gün, zifir yollarin kanayan hüzünlere sarilarak corak haberini aldiginda tirtillar ve kelebekler hozan olmus sögüt dallarinda sönmüs solmus agustos böceklerinin ser sefil irgati gibi ören duvarlardan ve yikik kapilardan insan sorar aranirsa, daglar utangac cehreden irmaklara düzlere derelere kan kizili ufkun alacakaranlik cizgisini boyar.Cünkü kötü olmustur Toprak. Kötünün kötüsüyse evraacini ekmegini elden yitirip sadece Topragi bire bin versin diye TURiSTiK ugrayip kacan zehirle zikkim ederek, hayatinin ihtiyaci herseyini super-hiper marketlerden temin eden terkolunmusluga tüm yasam becerici ve bilgeligini tembellesip ölüp giden sosyal ve sosyetik esaret silsilesidir.
Seyfi Karaca……Ocak / 19
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı :