Şiir Tutkusu

Menü

Soy Ağacı

Önce bir tohum düşer toprağa,
Adem ile Havva misali.
Gün gelir çatlar, filiz verir bu tohum,
Tutunurken toprağa kökleriyle.
Direnirler el ele, gönül gönüle,
Yazın sıcağına,kışın ayazına.
Ve de soğuk kuzey rüzgarlarına.
Bereketlidir toprak,
Verimlidir genç fidan.
Yedi dal verir.
Yedi dal, kızlı erkekli.
Derken dallar dallara,
Dallar budaklara ayrılır.
Ayrılan yollar gibi
Dallar çocukları,
Budaklar torunlarıdır bu ağacın.
Her dal kendi meyvesini verir.
Yıllar yıllar geçer,
Yorgun düşer,yaşlanır,
Ve çürür toprağa bağlandığı kökleri.
Ölümlüdür her canlı zira.
Önce dedeyi,sonra da nineyi
Basar toprak kara bağrına.
Sıra dallara gelir.
Beşinci dalda kurudu bugün !
Budaklar sessiz,
Budaklar çaresiz.
Budaklar savrulur bahtlarının rüzgarlarıyla.
Ele karışırlar, sele karışırlar.
Hey hat !
Ölüm bir yandan,yaşam bir yandan.
Gelen gider,konan göçer.
Hoş bir seda kalır geriye,
Dünya denen bu handan.


10 Kasım 2013
Bayram YOLDAŞ
Bayram YOLDAŞ24 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : BAYRAM YOLDAŞ