Seni sevmiyorum. Hep aldın benden. Vermeyi sevdim oysa. Umudu, mutluluğu barındırdığını düşündüğüm düşlerimde kaybettim bir gün seni. Seni hiç sevmiyorum artık. Ne kadar sitem etsem az sana!  Doğdum, büyüdüm bir gün gülmedin sevmedin, üvey evlat misali dış kapının mandalıydım nezdinde. Ama sen riyakardın hep. Seni sevmiyorum hiç. Ne varsa alabileceğin hayallerimden, çaldın hep. Mutluluğu hak etmeyen nice hayatlara güldün de sen bir beni görmedin görmezden geldin. Ne aradıysam sende, başka gönüllere sundun hep. Karşılıksız, almaksızın. Ne varsa sana dair yarınlarımdan, şans diktatörlerine yol eyledin. Biliyor musun; sevmiyorum seni. Nefret etmek de içimden gelmiyor zira hatırı var mazinin ne var ki istemiyorum artık seninle bir seni…
        
             Bugün şairin dediği yerden bakıyorum sana. Ama o sıfatı kullanmak için çok geç artık. Hatırlıyorum da ölmeye yüz tuttuğun senelerdi çocukluğum. İnsanlığın kimyası bozulurken zevk-ü sefa içindeydin sen. Hissetmedin değil mi? İçim acıyor oysa bu halde gördükçe seni. Ah İstanbul; ne kadar yalanmışsın meğer. Kimleri kimleri kandırmışsın sen. Ne günahlara vesile olmuş hayallerin. Eski şarkılarda nağme nağme söylenirken hüznün siyah beyaz yaşar sevdan; canlanırsın bugün, dizi dizi, bölüm bölüm.
 
             Bugün şairin dediği yerden, o tepeden bakıyorum sana (aziz) İstanbul. Gözlerim kapatıp seni dinlemeye cesaretim yok. Endişeliyim zira, belki korkuyorum bu halini de özlemekten. Tek çare gitmek artık… Çoktan terk edildiğim, bu yerleri terk etmek. Özlemine  dertlerine  rağmen yitip karanlığından hayatı çeşitlemek. Bir gün sensizliği başka şehrin sokaklarında unutmaya çalışırsam beni anla. Zira seni sevmiyorum İstanbul. O kadar varsın ki bitmişliğinle sanki… sanki… hiç olmamış yaşamamış gibisin. Ah İstanbul Söyler misin bana; Ben mi geç geldim yoksa sen mi erken bittin? Tek tesellim; ne kaldı ki kıyamete şunun şurasında… Ecel bu; mutlak silici, seni de beni de…
 
             Şimdi biraz mola zamanı… Senden uzak sana yabancı. Sevmiyorum zira istemiyorum seni. Var git ellerin ol tüm hiçliğinle… Bana içimdeki sen yeter…

2.5/5 Toplam verilen oy :