“Yaşasın öğretmenim beni seviyor “ diye haykırmayı ne kadar da çok istiyordum o günlerde . Kapısı eski ,sıraları eski sınıfım o gün bana bir saray olacaksın… Geçen gün dersime çalışmadan okula gelmiştim .O gün derse kaldırmaz mı ,beni öğretmen . Öğretmenin gözünden düşmüştüm artık. Arkadaşlarım “Ne oldu sana” der gibi bakıyorlardı .Eve üzgün dönmüştüm .Annem: -Neyin var Ali -Hiç -Var var .Ne oldu yine Anneme anlatmıştım. -Yarın derslerine iyi çalış .Parmak kaldır .Dersi sen anlat .Öğretmeninin gözüne tekrar gir -Tamam anne iyi bir akıl bu Annem bana bu aklı vermeseydi , okulu terk etmekti niyetim .Yanıldığımı anlamıştım . Yaprakları dökülen kitapları tekrar tekrar okumuştum . Bu kitapları ben yıpratmamıştım . Ben düzenli bir çocuğum .Bu kitapları ağabeyim çok hor kullanmıştı .O sınıfını geçince bana verilmişti . Haftalardır hep çalışıp gittim okula fakat öğretmenim beni hiç derse kaldırmadı. Gözlerinin içine bakıyordum .Ne yapsam nafileydi. Babama anlattım olanları: -Öğretmenler affedicidir .Bir gün affeder -Ya sabrım. Sabır taşına döndüm baba. -Sabret oğlum, onun da bir bildiği vardır “Senin gibi öğretmeni” diyecektim ki,parmak kaldırdığımı görmüştü öğretmenim : -Ali gel -“ Oh” Ve sorulanlara doğru cevaplar vermiştim: -“Aferin Ali” “Yaşasın öğretmenim beni seviyor” diyordum içimden.Bıraksalar haykırırdım. Olanları babama anlatmıştım ,Babam: -Babalar ,öğretmenler,anneler affedicidir. Büyükler küçükleri affederler -Benim öğretmenim daha affedici.sadıkların öğretmeni öyle değil. “Yaşasın öğretmenim” 

4.00/5 Toplam verilen oy : 1