Çocuk…!
hayatta çok şey seveceksin…
ama pek çok şey de seni sevmeyecek
her şey küçülecek sen büyüdükçe
ve her şey büyüyecek sen küçüldükçe
.
üzülme…!
yelkenin ateşidir rüzgâr
hayatı inişi olmayan bir yokuş farz et

belki beklediğin yolcu hiç gelmeyecek
sol yanın unut…sağ yanın umut diyecek
an gelecek sessizliği çığlık…çığlığı bir sessizlik izleyecek
yüreğindeki ateşler üşüyecek
ancak sen aydınlatabilirsin…gümüş gülüşünle içindeki karanlığı
.
yeter ki silme güneşi
er geç tomurcuk çiçeğe döner…şafak doğar elbet

acıları kesmez mal mülk…
uğrunda harcayacak biri yoksa
insan insanın cefası da olur sefası da
şifası da olur vebası da
bazen…
bakar da görmez binlerce göz
tek bir dost yüzü dahi etmez binlerce yüz…
sakın ola ki dostsuz kalma
.
erişmeyi bil yeter…
insanoğlu derinlerinde ne inciler gizler
bin yıllık sırrı dahi ortaya döker…yürekten bir muhabbet

her eğrinin bir doğrusu vardır
kendi eğrisini görmeyen nehir olma
sıkı sıkı sarıl gerçeğe
insandan ötesi yok…
vicdandan ötesi yok
birde ikiyi…gül dururken…dikende kokuyu arama
.
yanlışın diğer yüzü doğru
cehennemin cennet…günahkârın ismet

sevgi ol…şefkat ol…sığınılan kucak ol
bir sufinin nefesi kadar yumuşak
su gibi duru…
toprak kadar vefalı…güneş gibi sıcak ol
.
kirlenir yazılan her kâğıt
bembeyaz aklına…
adam gibi yaşamayı çiz…hayatın en güzel yanını resmet

asla...; kendini kibir, hırs, haset ateşine atma
izin verme kurt yanının kuzu yanını yemesine...
adaletsiz tartma
merhamet pınarını kurutma...onurunu, özgürlüğünü unutma
.
penceren hep bahara baksın
dört bir yanın iğde koksun…kekik koksun…gül koksun
yeryüzü börtü böceğe…gökyüzü kuşlara bahçe olsun
..
unutma ki o bahçe…!
ilelebet sana
ve senin gibi çocuklara emanet
.
insanı sev...tabiatı sev
sanatı sev…edebiyatı sev
o bahçede Necip Fazıl gül…karanfil Nazım Hikmet

1988
*tahsin özmen, bez bebekler de üşür, çatım&baskı yay,ank,2006

5.00/5 Toplam verilen oy : 2