Şiir Tutkusu

Menü

Kendimce

Alemim biralem dünya
Gittiysen topraktir
Dogduysan insandir
Ilistiysen cocuk dilli bir rüya
Gördün görüstüysen kendi kendine alem icinde biralemdir yola ize köprüye
Doyduysan sudur,
Sofralandiysan ekmektir
Harmanlasip halince hatirini sorduysan ekip bicen emektir
Daldaki cagla, tanedeki nar, basaktaki arpa yulaf bugday belki nohut
Erimis akmis buzlu daglardir, bahardir etekleri elvanli, yazdir kavun kokulu samama
Samanalevli insan sicakligi yaz tandiridir
Güz kirlangici ve salkim salkima turacli yamaclarda baglik meselik
Bulutlari gögüne yükselten mavi gökyüzüdür
Il sinir tanimaksizin yeryüzüne ayak basan yagmur ve günes…
Barindiysan
Sigindiysan
Erinmeden kendini vardin buldun bulustuysan insandan sonra güvercin kelebek kugu
Güzele yürek yakan bir güzel dünya alemdir ve insandan sonra yine insana…
Kanmasini bildiysen,
Mercimek büyüklügü kimi zerreciklerde findik kabugunu dolduran
Dudak arasinda fisildanmis ilk islik calgisidir sögütlü dallarda rüzara ha yavru rüzgara
Bile bildiysen gündogumudur yuvasini kendi yalnizligina yapan misafir evcil
Günbatiminda dokunulmus ve birakilmis bir yumusakligin el izlerine günes sicakliklari
Giderken duran bir saatin gönül eylencesi bagri yarali yerlesik bir yarenliktir
Yanabildiysen ates yumaklarindan kimi kor kimi köz
Özünü kendi damarlarina akitip götüren bir irmaga caglayanlik etmektir
Huyuna yahut suyuna erebildiysen
Farkina varabildiysen yagmurdur daha bulutlarda gözleri bulanik nicesine kimbilir hasretli
Limitleri kotalanmamis sag yöndür soluna gözü gibi bakip sevgili nöbetinde
Ötesine beriye
Can damarinda deli tutkunluklarin kimsenin tapulu mali olmayandan insan kalbidir
Cocukluguna büyüyebildiysen
Cicekledir türlüsüne türlü
Tüyledir perdesazlarina süslü püskülü
Isigin her yagin halidir ince yapraklarda titreyeren yeryüzünü onanmis dagbayirlarin
Aklina estikce tütenine yolvuran deliliktir uzakmis yakinmis
Heryeri kendi koynunun kösesi bilerek
Sinirsiz ve sonsuz bir ask alemidir benim bir dirhem su damlacigindan azgin firtinalara
Dalip ciktigim ucsuz ummanlar dünya alemim
…catlamis midye kabuguna incimercansin diyerek hem uzaga, yakina hem…
Yanimda duran yuvasini poyraza yapmis esmeler delisine ugradiysan
Kendimden fazla kalbimdim ben…
Kücücükken büyümüsüm
Eger buralarda biryerde rastlamiyorsan kendine
Demek kertenkelelerin bile oldugu dünya topragindan uzak kendi kabuguna cekiksin
Ve cikmadikca anlayamazsin beni o kulkuyrukculuktan
Bozup dagitmadikca o seni zincire vuran kirli ve cökük zindani
Senin disindaki dünya alem gezen isiga ziyan gidersin..
Ayrica serilip serpilmedikce ismarlanmamis hayata,
har vurgununda buza kesen haramsin ve sagin soluna arizali kapasitelerle kapali devreden
Takma kafaliligina yiginlarca yikim gerilimi pozisyonlayan figuranci sinemacidan yirtip bileti
Eger bana dünya güzeli bir insanlikla rastlamiyorsan önü arkasina kilitli
Ilerisi gerisine küs
Günün güncesi har hur vavvv vuvvvvlarla ebelenmis göz baglisi gönlü kesat fesat
Böyle viranenin ne dili vardir ne gülü ne bahari ne de dünyayi alemi kilan
Bagi bahcesi…sadece nokta takintili hav huv ünlemli ulamali eklemeli
Dolayli olaysiz bop ürün ve artik mahsülcülüge tam kapasiteyle calisan talip olarak
Anlayamazsin bu idraksizlikle ne beni ne seni böylece yakinen bakip gören kimimi kimsemi
Cikman lazim beni anlayabilmen icin bu tür tarzyapan basmakalipli kapatilmisliktan
Yoksa ne muhatabimsin
Ne de ahbap akranim…

Seyfi Karaca…………Kasim / 12
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca