KAÇIŞ YOKKİ.YAŞANACAKLARDAN.
kederlenmiş bir yüreğin feryadını yılların aralarına saklamak kaldı içimde..
şimdi neyin acısı içindeyim bir bilsem..
bir anlatabilsem...
tüm yaşananları tek,tek...
benmiyim bunları yaşıyan diyebileceğim o zaman...
Bir flim şeridi gibi geçerken gözlerimden..herşey..
Belki size sadece bir pragmanın içeriğini anımsatırken .
duygu yükünüzü belirginleştirir ama...
Bende bunun ötesinde bir yaşam yığının altında kalışımı anlatır..
her seferinde acının en acısını hissetmek yaşama dair..
neler türedi belleğimde neler..
sanki benim hikayem değilde bir toplumun içeriğini kanıksadı DNA larım.
serzenişler nafile aslında..yaşarken ..
o yaşananlar yaşanırken...
başlarsın herşeyin başından ..
sonra ,alınyazımın içeriğini hissettirmek kendime ..
o dünya orada ..ben burada..
yalnızmıyım desem .yoksa mağlupmuyum desemki...
gençlik ilmeğini dolarken boynuma öyle kaçışım vardı hayatın yamaçlarını düz sanarak..
yorulmuşum şimdi anladım durup dinlendiğimde bir kenarda..
solgun gözler göremeye doyulmyan herşey yaşama dair ne varsa..
güzellikleri bir kenara bırakarak kaçmak yalnızlığa doğru..
bir denizde boğulmak ,
en uç noktadan bilinmiyen bir boşluğa düşmek..
gibi sanki şimdi hayaller..
kurgularda nelerin varlığı vardı ..gençlikte.
zaman tüketirken o varlıktaki yaşamı..
herkes gibi herşey gibi..tükenişi hissetmek..
kimbilirlere saklanarak yaşamak varmış meğer ..
şimdi anladım .
ne denizde boğulmak .nede yanmak ateşte ..
bir kaçış değilmiş .
BEN BU YAŞA GELİNCE ANLADIM.......BURHANETTİN...

2.5/5 Toplam verilen oy :