Yaşamak varken insanca
Katil oluyoru barbarca
Ne paylaşılmıyorki dönyada
Bir anlık nefestir ardında

Yıktık harap etik her şeyi
Kendimizden başka sevmeden kimseyi
Hepimiz unutuk artık gülmeyi
Gölmek varken ağlamak niye

Kimse sormaz soruyu kendine
Hep haklıdır bakmadan kabahatine
Bilmem bu kin kimin neyine
Yaşatmak varken öldürmek niye

Unutuk artık insan olmayı
Viraneye çevirdik koca dönyayı
Mutluluklar içinde yuva kurmayı
Bırakın kütülüğü döşünün insan olnmayı

Birlerine dokunacak sözüm
Söylemeye mecburum çaresizim
Artık bu yükü kaldırmıyor dizim
Neyleyimki insan olmayı unutuk

Heryerimizden kütülük akıyor
Biri çıkıp yeter demiyor
Kardeş kardeşe niye kıyıyor
Çıkarcılar yüzünde insanlık bitiyor
Neyleyim kişiliğimizi bizde unutuk

2.5/5 Toplam verilen oy :