GÜNEŞ DOĞSUN İSTEMİYORUM

Bir zamanlar bizi ayıran akşamlara kahreder
Beni kamçılayan gecelere tükürürdüm.
İstemezdim güneşin batmasını,
Akşamın olmasını istemezdim.
İstemezdim şafakla başlayan mutluluğun
Karanlıklarla son bulmasını.

Şimdi,
Gecenin on ikisidir en mutlu anım
On ikide birleşir,on ikide bütünleşir
Hayallerim,umutlarım.
Çalar saat on iki ok atar her vuruşun da
On iki yara açar yüreğimde
Çünkü sen otobüse binmiş gitmiştin
Tam saat on ikide

Geceler sensizliği fısıldar
Gittiğin istikameti gösteriri kutup yıldızı
Ay loş ışıklarını salar üstüme
Teselliye çalışır beni
Sevme, sevilemediysen der
Sevme o da sevememişse seni.
Terk edildiğimi hatırlatır
İkide birde
Tam on ikide

Hafiften rüzgar çarpar pencereme
Beni pencereye çağırır
Bahçedeki ağaçlar hafifi,hafif sallanır
Mehtap akasyalar arasından sızar
Bulutlar saklar bazen mehtabı benden
Sessizce uzaklaşır penceremden
Senin uzaklaştığın gibi.
Senin kaçtığın gibi

Yüksek dağlar bir ufuk meydana getiriyor
O da ulaşılamayan umutlara benziyor
O uzak ufuklarda gölgen geziyor
Sabah yıldızı acı müjdeyi veriyor
Horozlar ötecek diyor
Günün bitecektir diyor.

Horozların çığlıklarını dolduruyorum kadehime
Sabahın alacakaranlığını meze yaparak içkilerime
İçiyorum,içiyorum,içiyorum
Sırılsıklam sarılarak özlemlerime
Talihime küsüyorum
Kahrediyorum feleğe
Rüyana yatıyorum.
Görür müyüm diye bir daha
Gün doğmadan sızıyorum

Gündüzler ıstırabım oluyor
Mutluluğu karanlıkta tadıyorum.
Gecelerde yaşıyorum
Gecelerde dolaşıyorum
Aynı hayalleri kuruyorum
Aynı şeyleri görüyorum

Seni bekleyerek ömür bitiriyorum
Ben gecelerde yaşıyorum
Gündüz olsun
Güneş doğsun istemiyorum

2.5/5 Toplam verilen oy :