Kurulmuş bir düzen var dünyada ,herkeş bir kavgaya kendini adamışcasına saldırganlaşıyor zamanımızdan ta ötelere doğru uzanır bu kavgalar,dünyasal varlıklar olarak bizler dahiliz ister istemez bu kavgaya,benim irdelediğim herkesin kişiselleşmiş bir çok kavgaları vardır,mesela,ruhsal kavgası,içinden bir türlü dışarıya çıkamayan ruhsal fenomenleşmiş dürtüleri sarmış benliğini adeta,bu kişi eğer toplumsallaşmayı belleğine toplumun istediği şekilde yerlertirmek çabasına girerse ,sürekli buhran çelişkisi yaşama kavgası vereceğidir.bu çelişkiden çıkmanın yolu bence kendini toplumun belli bir yerine oturtması olmalıdır..İnsanlar fikirsel olarak aynı olmadığına göre,yönetimsel olarakta aynı olmuycaktır.Kavgamız hür irade şeklinde başkalarının haklarına saygıyı bırakmadan olmalıdır.Sanat yapıtlarının insansal sanat özelliklerini irdelediğinde önümüze çıkan engel gerçek hayatta bunu algılamakolmadığı şeklindedir peki yazar neden bunu yapmıştır,çünkü olması gerekeni bildirmiştir.sanat algısı insandan insana değişkenlik arzeder,çünkü sanat anlayışından kaynaklanan bir olgudur bu

2.5/5 Toplam verilen oy :