Özüm, Seni bilirim, el kadar filen gönlünce dolmadı,
Gözüm, Bana emanet edilmiş sağlam yaşam olmadı,
Gülüm, Derdiğin o gül vazoda hep, bak, taptaze, hiç solmadı,
Sözüm, İnsana dönük kalemim şairime/şiirime ihanet etmez!

Özüm, Seni bilirim, yoksulluğun dinmedi, çilen katlandı
Gözüm, Bana emanet edilmiş hiçbir sanal yaşam bile olmadı
Gülüm, Geldiğin o gün orada, bak, arsız özlem hiç doymadı
Sözüm, İnsana dönük kalemim şairine/şiirine ihanet etmez

Özüm, Seni bilirim, yatağında gebeydin, tavan üstüne damladı,
Gözüm, Bana emanet edilmiş banal yaşam bile asla olmadı,
Gülüm, Sevdiğin o yün, şişi burada, bak, tek ilmeğin kalmadı,
Sözüm, İnsana dönük kalemim şaire/şiire ihanet etmez.

Seni bilirim, el kadar filen gönlünce dolmadı,
Seni bilirim, yoksulluğun dinmedi, çilen katlandı
Seni bilirim, yatağında gebeydin, tavan üstüne damladı,

Derdiğin o gül vazoda hala, bak, taptaze, hiç solmadı,
Geldiğin o gün orda işte, bak, arsız özlem hiç doymadı
Sevdiğin o yün, işte şişi burada, tek ilmeğin kalmadı.

Bana emanet edilmiş sağlam yaşam olmadı,
Bana emanet edilmiş hiçbir sanal yaşam bile olmadı
Bana emanet edilmiş banal yaşam bile asla olmadı.

Özüm, Seni bilirim…
Gözüm, Bana emanet…
Gülüm, Derdiğin Geldiğin Sevdiğin…
Sözüm, İnsana dönük kalemim şairine ihanet etmez!

Bak!
Kokla! O gül… Vazoda…
Yaşa! O gün…Orada…
Ör! O yün… Burada…
Onur, namus. işte kalem; Kalem!
Şair; takıntısız, tükenmez, laf götürmez,
İnsana bandırır şiirini, Şaire, ihanet etmez!
Şair’se!

Değilse, bana ne!!!

Müjdat Eraslan.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1