Benim dağlarımdan doğar.
Gür ve berrak,
Yola koyulur,
Salına salına, kıvrılarak.

Kimse bilmez,
Taşıdığı sevda yükünü
Ve anlayamaz derinliğini.
Köpükleri tenin,
Renginde gözlerin,
Endamın belirir,
Süzülüp akışında Dicle'nin.

Nazlı nazlı, devam yola,
Usul usul ulaşır,
Kerbelâ'ya...
Fırat bir koldan,
O bir koldan
Yaşam kaynağıdır,
Mezopotamya'ya.

Akarlar, durmadan,
Yılmadan, usanmadan,
Buluştuklarında,
Kanlar karıştığında birbirine
Umutlar yükselir Basra'dan.
Belki, yüzünü yumuştur
Hazarbaba,
Baba Mansur
Doğduğu kaynaktan
Ama...
Aşağıda içmek nasip olmamıştır
Hüseyin'e suyundan.
Bu yüzdendir umutlar yükselse de
Hep yangın vardır, âlev âlev,
Basra'da
Bu da bir zulüm örneğidir
Vefasız dünyada!

Necati Dikmen

5.00/5 Toplam verilen oy : 1