dört bir yanında Dünyanın
açlıktan derisi kemiğine yapışmış...
iskelet çocukları düşünürüm her dakika ölüme giden
kahrolurum düşündükçe...utanırım insanlığımdan
ya bir üzüm salkımı
ya bir bal peteği
ya da bir mısır koçanı olmak geçer içimden

//...bir öğüne bir ömür...//

/artık...!
çocuklar ölmesin demekle olmuyor
dememekle de olmuyor...çocuklar halâ ölüyor
demek ki birileri...
dilimizde biten tüyleri...sürekli yoluyor/

1989
tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı
yay,ank,2006

2.5/5 Toplam verilen oy :