ÇİLELİ KADIN..
O pamuk elleri nasırlar tutar ,
Toprağı kazarken çileli kadın
Kurumuş ekmeği katıksız yutar,
Hayatı yazarken çileli kadın

Elinde malası harcı karıyor ,
Ne bitmez çilesi mekik sarıyor
Yıkıldı duvarı çare arıyor ,
Fayansı dizerken çileli kadın.

Bir yanda ırgatlık bir yanda ana,
Kaderi gülmedi şansından yana,
Zalim koca alır üstüne kuma,
Canından bezerken çileli kadın.

Omzuna yüklemiş çeker sabırla ,
O nemli gözleri çıkar kahırla ,
Günü akşam eder davar ahırla,
Kendini ezerken çileli kadın.

Toprak ana denmiş ikisi birdir,
Onda ’ki bu sevgi cihanda serdir,
Değer biçemezsin onlar safirdir,
Solunda gezerken çileli kadın.

Seher’im ağlarken yaş ile doldu,
Tomurcuk gül iken açmadan soldu,
Bebeği beşikte derbeder oldu,
Ummanı geçerken çileli kadın.

2.5/5 Toplam verilen oy :