CEREN (Ahu Gözlüm)
==================

Hiç bitmeyen geceler, hep seni hatırlatır,
Üşürken bu yüreğim, çenemi çatırdatır,
Bu düşlerim her zaman, şu devirde aldatır,
Sır tebessüm yüzünde, işte senin secere’n,
Iskalanmış sevdalar, vur düşeni sen Ceren!

Bazen yağmur olur da, boşalan gözyaşlarım,
Hep sonaydı yolculuk, şimdi ilk’ten başlarım.
Gıdasız kaldı ruhum, doyurmaz ki aşlarım,
Kırılgan düşlerimde, gül’lerimi hep deren,
Sensizliği ekmiştim, çıkmıyor ki bak Ceren!

Biterken Medcezirler, bakışlarım sararır,
Olmayınca yanımda, sensiz dünyam kararır.
Ateşlerin içinde, her yerim de morarır,
Bu caddeler eşkıya, halat gibi hep geren,
Beyin hücrelerimde, kayıtlısın sen Ceren!

Yükselirdi ölçüsüz, bu sözlerin dilâzâr,
Sensizliğim yürekte, kalmışım bak çilezâr,
Hani nerde ellerin, uzadıkça hep uzar,
Ekim ayı şahittir, kurşun hızıyla eren,
Yasaklanmış bildiri, bu ne şiddet be Ceren!

Ayrılık zerresinde, kalyonlardan geçilir,
Ayaz kış mevsiminde, kardelenler seçilir.
Deli rüzgâr olsan da, son suyumuz içilir,
Belli tamam tılsımı, hayalini hep seren,
Yaban gülü kokusu, göremedin sen Ceren!

Boğazıma tıkanır, ağzımdadır püresi,
Sallanırken bu Dünya, boşta döner küresi.
Ayaktaki pranga, söyle nedir süresi,
Ekilen ayrık otu, ayrımları beceren,
Hırçın sevda dalgalar, ayrımcısın sen Ceren!

Hüzün süvarileri, şu yollarda ağladı,
Bakışların işkence, zincirlere bağladı,
Mürekkep alevinde, her yerimi dağladı,
Bitmez tavırlarındır, bu hayata son veren,
Sen gizemli bir sevda, böyle saklı kal Ceren!


Hakan KURTARAN
15.10.2008-Aydın

5.00/5 Toplam verilen oy : 1