Çocuktum
Bulaşıklarını yıkardım ayyaşların
Acıları uyuşturan bir meyhanede
Düşlerim kayıp giderdi
Sabun köpüğünde…

Bulaşıklar dağ gibi yığılırdı
Ben tatlı düşlere dalardım.
Mutlu çocuk düşleri
Ve korkusuz sokaklar…

Sonra büyürdüm
Kurtarıcısı olurdum
Tüm çocukların.
Nara atan
Bir sarhoşun sesi
Uyandırırdı beni düşlerimde.

Usta, uyuyor musun velet?
Diye fırça atardı
Ben utangaçça saklanırdım
Ardına düşlerimin.

Dilinden anlamadığım
Şarkılar dinlerdim sarhoşlardan.
Şakıro gelirdi aklıma.
Rızgano parçası dolanırdı dilime.

Usta, sus lan kıro derdi
Anlamazdım.
Güzel bir şey söyledi sanır
Sesimi daha da yükseltirdim.

Sonra tokat yüzümde şakladığında
Elimdeki tabak bir yana
Ben bir yana düşerdim…


Ve yıllar boncuk gibi
Ardı ardına dizildi.
Yüzümdeki tokatın ağrısı geçti
Ama yüreğimde bıraktığı acı
Dağ gibi büyüdü.
Dağ gibi…

Murat Özgöl

5.00/5 Toplam verilen oy : 2