uzun
zor zahmet bir yoldan geçiyorum
taşlı,
dikenli
Şems'in kavuruculuğuyla daha meşakatliydi yol
her adıma hep umut yüküyle yürümek
gece karası gözlerini göremediğimde
duvara yaslanıp düşler ülkesindeki anlarım gelir
bir kapı açılır usulca
Ay"ım
ruhumu kör edercesine aydınlığındıydı
ışıklı yola girdim ansızın.
mavi denizinde yüzmeyeli
o kadar çook zaman olmuştu ki,
her anı yılların susuzluğuyla kana kana içtim.
kararmış yüreğim yeniden bahar dalı gibi yeşerip gençleşmekteydi
hicranın çatık kaşlı
bezgin bakışları bile alevsizdi artık
gönül aynasına baktığım cancağızım yanı başımdaydı
zaman diliminde herşey değişti,
kalemim sanki baştan yazılıyordu
sabrımdı beni teselli eden.
İstanbul'un güleryüzü
daha bir diri eşlik etmeye başladı ışıklı yola girince
hicrana ait ne kadar kötü his varsa
güzelliğinin içinde kayboluyor
mavi düşler kelebeğine dönüştü birer birer.
kelimelerle anlatılmazdı o an cerayan edenler
sarhoştum;
hiçbir iksirin sarhoş edemeyeceği kadar.
kalbimde çarpıntı değil
çocuksu çırpınışlar vardı artık.
bedenim;
beyaz üveyikler kadar şahikaydı
gözler kördü tüm hicrana
tatsız,
renksiz düşlere. .
özlem yanığı sözcüklerim acıdan kavrulmayacak.

2.5/5 Toplam verilen oy :