Ak saçlarına hasret kaldım.
Gözlerine bakarak,
Rüyalara daldım anneciğim!
O titrek sesini hatırladım,
o Şefkatli ellerini hatırladım.
Ne olur Son bir ses ver anneciğim!
sensiz, bir gün geçer mi bu karanlıklar?

Yokluğunda, her gecemin,
ardında yine gecem var; 
Yorgun ruhum hıçkırır, melekler ağlar,
gitme dertli gözlerimde  kal anneciğim!
Gözlerinde derin bir hüzün vardı o gece,
sanki ebediyen ayrılma vakti gelmişti, 
belli ki İçine doğmuştu,
melekler görünmüştü,

Bir Melek gibi Kanatların yayılmış,
sanki her an uçacak gibi,
sonsuzluğun sahibine,
Bu gün uzun yolculuk var,
diyordu bakışların,
gitmemek mümkün mü?
sahibin çağırıyordu,
gitme gel ne olur,
beni de yanına al anneciğim diyemedim ! ... 

5.00/5 Toplam verilen oy : 1