Acıyın Gönül Ağacıma

Gönül de ağaca benzer ömür bahçesinde
Çiçeklenmezse kesin gitsin

Gecesi var ömrümün
Otuz yıl-kırk yıl az değil
Ne bilal oldum ne yasir
Asrıma bırakmadım altın iz
Elim ayağım nefsime esir
Çorak bir tarlaya dikmişler
Acıyın gönül ağacıma

Bahar masal anlatmak için gelir
Meyveye durmak istemektedir
Şu gönül ağacım da her baharda
Çorak bir tarlaya dikmişler
Acıyın gönül ağacıma


Yıldızın anlattığı ışıklı bir masaldır geceye
Şeyhim üstadım efendim
Gönlüm gecemde yıldız
Baharımda iğde ağacı olmadı
Çorak bir tarlaya dikmişler
Acıyın gönül ağacımn
Ne bilal oldum ne yasir

Eyyübün derdine denk derdi var
Şeyhim üstadım efendim
Acısı ağır şu gönlüme
Gönül çobanı olan
Gönül doktoru...
Çorak bir tarlaya dikmişler
Acıyın gönül ağacıma
Ne bilal oldum ne yasir

Asrım gönüllere zincir vurma delisi
Şeyhim üstadım efendim
Hangi ağaç dayanır bu asrın zulmüne
Zehir içirilmiş toprağına
Acıyın şu gönül ağacıma
Ne bilal oldum ne yasir

Eylül rüzğarları var bahçemde
Şeyhim üstadım efendim
Acısı dağ gibi şu gönül ağacımın
Nasıl çiçeklenir
Elim nasıl çiçeklensin
Dilim nasıl çiçeklensin
Dal dal nasıl çiçeklensin alnım
Zehir içirilmiş toprağına
Ne bilal oldum ne yasir...

Zaman ahir zaman
Ülkemin nehirleri savrulmuş uzaklara
Vay haline çölde kuruyan her çiçeğin
Acısı ağır gönlümün o da bir çiçek
Ne bilal oldum ne yasir...

Yalancı baharlar hep gönlümü buldu
Dostlar
Acıyın o gönle ki
Yalancı bahara aldanmış bir iğde ağacı o
Ne bilal oldum ne yasir...

Acıyın gönüllere
Güneş güldürür yeri göğü
Dostlar
Acıyın o aynaya
Yönelmemiş hiç güneşe
Hamdır düşmemişse
Aşk denilen ateşe
Bir gönül
Acıyın gönül aynadır
Güneşe çevrili değil yönü...

Güneşe çevrili değil gönlüm
Ne bilal oldum ne yasir...

2.5/5 Toplam verilen oy :