Acıyın Gönül Ağacıma

Korudum eylüllerden gönül ağacımı
Gönül ağacım çiçekli iğde ağacı
Eylül rüzğarları var asrımda...

Acımak çocuğun üşüyen ellerine acımak gibi
Kirli denizin çırpınışlarını izlemek gibi
Eylüle yolculuk gibi..
Acıyın gönül ağacıma

Bahar masal anlatmak için gelir.
Meyveye durmak istemektedir
Şu gönül ağacım da her baharda

Yıldızın anlattığı ışıklı bir masaldır geceye
Şeyhim üstadım efendim
Gönlüm gecemde yıldız
Baharımda çiçeklensin o iğde ağacım
Acıyın şu gönlüme

Eyyübüb derdine denk derdi var
Şeyhim üstadım efendim
Acı şu gönlüme
Gönül çobanı ol
Gönül doktoru...

Asrım gönüllere zincir vurma delisi
Şeyhim üstadım efendim
Ağaç da dayanmaz bu asrın zulmüne
Zehir içirilmiş toprağına
Acıyın şu gönül ağacıma

Eylül rüzğarları var bahçemde
Şeyhim üstadım efendim
Acıyın gönül ağacıma
Nasıl çiçeklenir
Elim nasıl çiçeklensin
Dilim nasıl çiçeklensin
Dal dal nasıl çiçeklensin alnım
Zehir içirilmiş

Zaman ahir zaman
Nehirleri savrulmuş uzaklara
Vay haline çölde kuruyan o çiçeğin
Acıyın gönlüme o bir çiçek

Yalancı baharlar hep gönlümü buldu
Dostlar
Acıyın o gönle ki
Yalancı bahara aldanmış bir iğde ağacı o

Güneş güldürür yeri göğü
Dostlar
Acıyın o aynaya
Yönelmemiş hiç güneşe
Hamdır düşmemişse
Aşk denilen ateşe
Bir gönül
Acıyın gönül aynama
Güneşe çevrili değil yönüm

2.5/5 Toplam verilen oy :