Yanlış... kadın vardır belki doğru kadın da; bazen
hem yanlış hem doğruydu kadın sancılı soruydu:
ben neresinden okusaydım bu soruyu, soru beni
neremden; yanlıştım yanılmıştım ah "doğrusu
olmayan yanlışlar"(*) mıydı yoksa, saplanıp
kaldığım?

Diken... değil bu defa ben dikene saplandım;
kaynaşırken ağrılarım bir dikenin sızısıyla,
öğrendim dikenlerin de sessizce ağladığını;
"Her yanı dikenli güller getirdim" (**) serdim
yatağıma, sarıp sarmaladığım uykularımı uykular
boyunca kana kana bir gül için kanadım; iflah
olmam heyhat ben iflah olmam artık; arıyorum
şimdi, yanlış güle rengini vermiş hangi dikenin
iy' olmuş ki kederi?

Gül... aşkındayım dikenin telaşında.

(...)

Yanlış kadınlarda doğru aşklar aradım. Sancım
Aradığım etimdeydi; kuru bir dikenin imlediği
Gül'dü derdim. İçin için bir gül için ağladım


(*) Hüseyin Alemdar : "Tabut İnceliği" şiirinden
(**) Nurullah Ataç : "Melal Perisi" şiirinden

2.5/5 Toplam verilen oy :